บทที่ 1401

เมเดลีนเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับตัวเองและลุกขึ้นยืนทันที “นี่ ทำไมคุณถึงไม่สนใจฉันเลย?” เอโลอิสคว้ามือลูกสาวอย่างอารมณ์เสีย เธอยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่ด้านหลัง “ทำไมหนูถึงจะไม่สนใจแม่ล่ะคะ?” เมเดลีนจับมือผู้เป็นแม่แน่น หัวใจของเธอปวดร้าวเมื่อเห็นสิ่งสกปรกและฝุ่นผงบนใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเอโลอิส เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในขณะที่หมดสติ เธอเห็นเพียงเอโลอิสที่ฟื้นแล้วส่วนผู้ชายคนนั้นก็หมดสติอยู่บนพื้นข้างประตู หญิงสาวไม่มีเวลามาคิดเรื่องพวกนี้อีก เมื่อเห็นเปลวเพลิงที่เริ่มลุกลามมาสักพักแล้ว เธอจึงจับมือเอโลอิสและเดินไปที่ทางออก เปลวไฟที่กระจายตัวได้ขวางทางพวกเขาเอาไว้ และเมเดลีนก็สำลักควันไฟพวกนั้น ตอนนั้นเองที่เอโลอิสเริ่มจะสังเกตเห็นว่าบ้านกำลังไฟไหม้ เธอมองดูเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำอย่างงุนงงราวกับคนหลงทาง “แม่คะ! แค่ก เราต้องไปแล้ว!” เมเดลีนบีบมือเอโลอิส และพยายามหนีออกทางประตู แต่กองขยะและกล่องใส่อาหารกลับมีส่วนทำให้ไฟลุกลามอย่างรวดเร็ว “แค่ก แค่ก!” เมเดลีนเริ่มไออย่างรุนแรงและรู้สึกอึดอัด ก่อนที่จู่ ๆ เธอจะได้ยินเสียงกระแทกอย่างรุนแรงดังมาจากข้างนอก แล้วตามมาด้วย