บทที่ 572 ฉันกำลังท้อง อย่าทิ้งฉันไปเลย

เซรีนปลดปล่อยความโกรธและความไม่พอใจออกมา "ทำไมคุณมาบอกเรื่องนี้กับฉัน ก่อนที่คุณจะไปตลอด? ฉันรู้ว่าคุณต้องเก็บเรื่องงานของคุณไว้เป็นความลับ และคุณก็พูดกับฉันไม่ได้ แต่คุณบอกว่าฉันเป็นครอบครัวของคุณ แล้วครอบครัวของคุณ จะรู้ไม่ได้เลยเหรอว่าคุณไปอยู่ที่ไหน?" "ที่รัก ผมเพิ่งได้รับข่าวเมื่อเช้านี้เอง และก่อนหน้านั้น..." เซรีนขัดจังหวะวิลสัน ก่อนที่เขาจะพูดจบ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาที่แดงก่ำ "งั้นก็บอกฉันมาสิ ว่าคราวนี้คุณจะไปที่ไหน? เป็นทะเลทรายหรือในป่า? แล้วคุณจะไปนานแค่ไหน? เราจะติดต่อกันได้หรือเปล่า จนกว่าคุณจะกลับมา?" วิลสันเม้มปาก "ผม...ตอบคำถามคุณไม่ได้" ไม่มีเหตุผลที่จะให้เธอรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน มันอาจทำให้เธอเป็นอันตราย เซรีนกัดริมฝีปาก "แล้วคราวนี้ฉันต้องรอคุณอีกนานแค่ไหน? หนึ่งอาทิตย์ สิบวัน หรือครึ่งเดือน? บางทีอาจจะเป็นเดือนหรือครึ่งปีก็ได้ ฉันรู้ว่ามันอาจดูเห็นแก่ตัวที่ทำแบบนี้ แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ ฉันไม่รู้ว่าคุณจะไปที่ไหนหรือคุณจะไปนานแค่ไหน ฉันทำได้แค่รอคุณ ฉันไม่รู้ว่าจะทนได้อีกนานแค่ไหน...แล้วเมื่อไหร่คุณจะได้อยู่กับฉัน โดยที่ไม่ต้องออกไปตลอดเวลาล่ะ?" ว