บทที่ 541 เขาปรารถนาที่จะใช้ชีวิตนี้กับผู้หญิงที่รัก

เซรีนหมดแรงจะกลั้นน้ำตาก่อนจะเดินเข้าไปที่เตียงของวิลสัน ขณะที่เธอพูดว่า “หมอบอกว่าช่องท้องของคุณมีเลือดออก แต่คุณเป็นลมเมื่อเช้านี้ ฉันคิดจริง ๆ นะ… วิลสัน คุณทำให้ฉันกลัวแทบตาย” วิลสันยื่นริมฝีปากซีดของเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มสงบ “แต่คุณเป็นหมอ และคุณก็ควรจะชินกับสถานการณ์แบบนี้แล้ว ดังนั้น คุณยังกลัวได้ยังไง?” เป็นเรื่องจริงที่ตอนเป็นหมอ เซรีนได้เห็นผู้ป่วยอ่อนแอมากมาย ถึงอย่างนั้นคนที่เป็นลมไม่ใช่คนแปลกหน้าสุ่ม ๆ มันคือวิลสัน เพราะงั้นเธอจะไม่ห่วงได้ยังไง ก่อนหน้านี้ตอนที่เธอนั่งอยู่ข้างนอกห้องฉุกเฉิน ทั้งร่างของเธอรู้สึกชาไปหมด ขณะที่มือของเธอก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้ “มันจะเหมือนกันได้ยังไง? คนที่เป็นลมคนนั่นมันเป็นคุณ ชัดเจนว่าฉันก็ต้องเป็นห่วงสิ…” วิลสันยกมือของเขาเพื่อเช็ดน้ำตาของเธอ ขณะที่เขาปลอบ “โอ๋ ๆ นะครับ ตอนนี้ผมสบายดีแล้วไง ใช่ไหม” เซรีนยังคงไม่สงบลง เพราะเมื่อเช้านี้ที่วิลสันหมดสติไป อาการของเขาดูท่าจะจริงจังมากกว่าการแค่เลือดออกในกระเพาะทั่วไป เธอพูดด้วยน้ำเสียงกังวลใจ “คุณรู้สึกไม่สบายตรงไหนอีกหรือเปล่าคะ? ถ้าคุณมี คุณต้องบอกให้ฉันรู้ โอเคไหม?” “ได้เลย” ฮีลตันไอขึ