บทที่ 540 อึดอัดอะไรอย่างนี้

เมื่อพวกเขากลับมาถึงบ้านในเวลากลางดึก ใช้เวลาไม่นานเวอเรียนก็รู้สึกง่วงอีกครั้ง ขณะที่นอนอยู่ในวงแขนของฮีลตัน อย่างไรก็ตามมันดูเหมือนมาดามฟัดด์ไม่ลืมที่จะถามฮีลตัน “ฮีลตัน ถ้างั้นคุณเป็นเพลย์บอยหรือเปล่า?” ฮีลตันตอบกลับด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “มาดามฟัดด์ คุณกำลังถามผู้ชายที่เคยอยู่ในความสัมพันธ์แค่ครั้งเดียวว่าเขาเป็นเพลย์บอยหรือเปล่าเหรอ? คุณไม่คิดว่าคำถามนั้นค่อนข้างจะไม่มีเหตุผลไปหน่อยเหรอ?” เวอเรียนพึมพำ “มันไม่ได้ไม่มีเหตุผล” ชายหนุ่มก้มลงจูบหน้าผากของเธอ ขณะกระซิบ “มาดามฟัดด์ คุณควรคิดว่าคุณฟัดด์เป็นชายหนุ่มที่บริสุทธิ์และจงรักภักดีนะ” เวอเรียนไร้ซึ่งคำพูด บริสุทธิ์? บริสุทธิ์… ฮีลตันเคยบริสุทธิ์ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? เวอเรียนเหนื่อยมากจนรู้สึกว่าเปลือกตาของเธอหนักเกินกว่าจะเปิดออก ดังนั้นฮีลตันจึงดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมเธอ … ฮีลตันลุกออกจากเตียงด้วยท่าทางผ่อนคลายในเช้าวันถัดมา อย่างไรก็ตามเวอเรียนยังคงนอนอยู่บนเตียงปฏิเสธที่จะตื่นขึ้นมา ฮีลตันนั่งถัดจากเธอก่อนจะลูบหลังของเธอผ่านผ้าห่ม พลางพูด “วันนี้ไปเยี่ยมยานิด้วยกันนะ” เวอเรียนมีสีหน้าขมขื่นขณะที่เธอโอดครวญ “ยานิเป็นคนไม่ดี ฉ