บทที่ 419 ผู้หญิง...คุณแค่ต้องเกลี้ยกล่อมพวกเธอ

ซีลีนกับเวอเรียนเดินควงแขนกันออกมาจากโรงอาหาร ยานเดลเดินตามหลังพวกเธอมา แม้ว่ายานเดลจะไม่ได้พูดอะไร แต่เวอเรียนก็รู้สึกถึงความเศร้า ที่เปล่งออกมาจากด้านหลังเธอ! ซีลีนกำลังเดินก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ของเธออยู่ จากที่เหลือบมองดู เวอเรียนเห็นว่าซีลีน รับคำขอเป็นเพื่อนจากเพื่อนในชั้นเรียนทั้งหมด ที่เพิ่งมาจีบเธอที่โรงอาหาร เวอเรียนรู้ว่าซีลีนเป็นคนใจถึง แต่อย่างน้อย เธอก็ไม่ควรกล้าที่จะทำแบบนี้ต่อหน้ายานเดล เขาอาจหักเธอเป็นสองท่อนได้ เมื่อคิดเรื่องนี้แล้วเธอก็ถอนหายใจ ทุกคนจะปฏิบัติต่อกันไม่เหมือนกัน มีความแตกต่างกันมากเหลือเกินระหว่างซีลีนกับเวอเรียน ในผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้น ถ้าพวกเธอสองคนตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน เวอเรียนเริ่มอิจฉาซีลีน เพราะเธอจะทำอะไรก็ได้ที่อยากทำต่อหน้ายานเดล เมื่อพวกเขาเกือบจะถึงห้องโถงของที่พัก ซีลีนก็รีบพูดกับเวอเรียน "พวกเธอกลับบ้านกันก่อนเถอะ ฉันต้องกลับเข้าไปในหอพักแล้ว ฉันไม่ได้ไปส่งเธอนะ เวอเรียน อย่าลืมมาเยี่ยมฉันนะ ถ้าในสองวันนี้เธอมีเวลาว่าง" เวอเรียนตกใจ "เธอไม่กลับไปกับพวกเราเหรอ? แม่ฉันคิดถึงเธอมากนะ" ยานเดลขมวดคิ้ว เขาถามเธอเสียงเย็น "วันนี้เป็นวันศุ