บทที่ 377 คุณนายฟัดด์ คุณจะกอดผมให้ตายเลยรึไง

สามวันต่อมา ในที่สุดฮีลตันก็ถูกย้ายจากห้องไอซียูไปยังห้องคนไข้ทั่วไป เขาพ้นขีดอันตรายแล้ว เวอเรียนถูกยานเดลสั่งให้นอนพักอยู่บนเตียงเป็นเวลาสามวัน ตอนนี้เธอไม่อยากนอนพักอีกต่อไปแล้ว เธอแค่อยากจะไปหาฮีลตันที่ห้องคนไข้ เธออยากมองเขา อยากสัมผัสใบหน้าและร่างกายของเขา ยานิสมาเยี่ยมพวกเขาครั้งนึง เธอรู้สึกเสียใจกับเวอเรียน แต่เธอไม่สามารถอยู่กับเวอเรียนเพื่อรอให้ฮีลตันฟื้นขึ้นมาได้ เนื่องจากสภาพร่างกายที่อ่อนแอของเธอ เธอกุมมือของเวอเรียนไว้ และก่อนที่เธอจะไปเธอได้พูดไว้ว่า "ดูเหมือนว่าตอนนั้น แม่จะสงสัยในตัวผู้ชายที่ดีอย่างเขา" เวอเรียนรู้สึกแปลกใจ มาดามกันท์มองฮีลตันที่นอนอยู่บนเตียง เธอถอนหายใจแล้วพูด "ในตอนนั้นที่แม่ให้ฮีลตันอยู่ดูแลแม่ แม่ก็ได้รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ในใจ แม่กลัวว่าเขาจะไม่ได้ดูแลลูกให้ดี และไม่มีความอดทนกับลูกแล้ว แต่ดูจากสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว แม่แค่สงสัยไปเอง" มาดามกันท์ยิ้มบางแล้วพูด "แม่เคยผิดพลาดเรื่องการแต่งงานมาแล้วครั้งนึง แม่เลยเป็นห่วงลูก แต่เรนนี่ ลูกไม่เหมือนกับแม่ ผู้ชายที่ลูกแต่งงานด้วยเขาเสียสละชีวิตให้ลูกได้ แม่ขอให้เขาสัญญากับแม่ แต่ดูอาการของเขาตอนนี้แล