บทที่ 314 ผมอยากป็นฮีโร่ของคุณ

เวอเรียนสูดกลิ่นอันอบอุ่นจากตัวของเขา ขณะที่เงยหน้าขึ้นมาจากอกของเขา "คุณพา เจลลี่ บีน มาอยู่ที่นี่สักสองสามวันได้ไหม?" เขาเลิกคิ้วขึ้น และดูเหมือนจะไม่พอใจเมื่อเขาพูดด "สัปดาห์หน้าก็จะถึงเทศกาลปีใหม่แล้ว เราจะต้องกลับไปที่นั่นในคืนวันปีใหม่อยู่ดี ทำไมเราต้องพายัยตัวแสบมาที่นี่ด้วยล่ะ?" การพา เจลลี่ บีน มาอยู่ด้วย อาจเป็นการขัดขวางการมีความสัมพันธ์ของพวกเขาในสองสามวันนี้ เขาคงไม่มีโอกาสแม้แต่จะนอนกอดเวอเรียนในตอนกลางคืน เขาเป็นโรคนอนไม่หลับมานานแล้ว เมื่อใดที่เขากอดเวอเรียนตอนนอน อาการนอนไม่หลับของเขาจะทุเลาลง แต่ถ้าพา เจลลี่ บีน มา เขาคงโกรธที่ไม่ได้นอนกับเวอเรียน เวอเรียนมองเขาแล้วขำเมื่อเธอพูด "คุณพูดถึงลูกสาวของคุณแบบนั้นได้ยังไงกัน? เธอค่อนข้างเป็นเด็กดีนะ โอเคไหม? ฉันไม่ได้เจอเธอมาหลายวัน แล้วก็คิดถึงเธอมากด้วย" โทรศัพท์ของฮีลตันดังขึ้นมา ชายหนุ่มยักคิ้วเมื่อเขาเห็นชื่อคนที่โทรเข้ามา "ตายยากจริง ๆ " เวอเรียนเขย่งเท้าแล้วถาม "เจลลี่ บีน เหรอ?' เขารับสาย แล้วได้ยินเสียงของเด็กเด็กดังมาจากปลายสาย "ว่ายังไงคะ คุณพ่อ..." "ทำไมลูกยังไม่นอน นี่มันดึกแล้วนะ!" "ก็หนูคิดถึงคุณพ่