บทที่ 296 โกนหนวดให้เขาและจะทำอย่างงั้นไปตลอดชีวิตของเขา

แน่นอนว่า ถ้าฮีลตันยกทรัพย์สินทั้งหมดของเขาให้เวอเรียน เธอซึ่งไม่มีแนวคิดเรื่องการจัดการเงินอย่างแน่นอน จะต้องจัดการเงินก้อนใหญ่ขนาดนั้น เธออาจจะรู้สึกไม่มีความสุขเลย มันค่อนข้างจะเป็นภาระสำหรับเธอ ฮีลตันมองดูใบหน้าที่จริงจังของเธอ และย่นคิ้วของเขาเล็กน้อย สีหน้าของเขาเคร่งขรึม “แน่นอนว่าผมจริงจังกับเรื่องนี้” หญิงสาวชอบฟังคำพูดหวาน ๆ เธอจะมีความสุขแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องโกหกก็ตาม ถึงกระนั้น เวอเรียนก็สามารถบอกได้จากสีหน้าที่เคร่งขรึมของฮีลตันว่าเขาจริงจังกับเรื่องนี้ เวอเรียนเงยหน้าขึ้น แล้วจูบเบา ๆ ที่ใต้คางอันหล่อเหลาของเขา ริมฝีปากที่อ่อนนุ่มของเธอรู้สึกเจ็บ และจั๊กจี้เล็กน้อย เมื่อถูกหนวดที่งอกมาใหม่ของเขาตำ เวอเรียนตอบสนองโดยการหลบเขาหลังจากนั้น แต่ฮีลตันโอบแขนของเขารอบเอวของเธอ และถูหนวดสั้นของเขากับผิวบอบบางของเธอ มันรู้สึกคัน และเจ็บ ดังนั้นเธอจึงเอามือของเธอปิดคางของเขาไว้ “ถึงเวลาโกนหนวดของคุณแล้ว” พวกเขาอยู่ในห้องคนไข้ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ยิ่งไปกว่านั้น ฮีลตันยังมีรอยไหม้ที่หลังของเขา ไม่เพียงแต่เขาไม่สามารถโกนหนวดของเขาได้ แต่เขายังไม่สามารถอาบน้ำด้วยตั