บทที่ 295 ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของผมเป็นของคุณนายดันน์

ในช่วงเวลาที่เวอเรียน และฮีลตันเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลมักจะมีคนโง่ และไม่รู้ตัวมารบกวนช่วงเวลาอันแสนหวานของพวกเขา สองวันที่แล้วคือวาเนลล์ และวันนี้ก็คือเจน เจมส์แวะมาก่อนหน้านี้ แต่จุดประสงค์ของเขาก็แค่มาเยี่ยมฮีลตัน และเวอเรียน เขาไม่ได้พูดถึงคดีลักพาตัวเลยในระหว่างการสนทนากับพวกเขา ฮีลตันเข้าใจความหมายโดยนัยของเจมส์เขาบอกเป็นนัยว่าฮีลตันต้องแก้ปัญหาด้วยตัวเอง และทำตามที่เขาต้องการเพราะเจมส์ไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุด มันเป็นความผิดของซาร่า และเจน คุณลุงเป็นคนที่มีเหตุผลเสมอดังนั้นเขาจะไม่ปกปิดความผิดของผู้อื่นอย่างไม่มีเหตุผล ทัศนคตินี้ช่างแตกต่างจากของจอห์นอย่างมาก บางครั้งฮีลตันรู้สึกว่าทั้งพ่อ และคุณลุงของเขาไม่ใช่พี่น้องกันแท้ ๆ เพราะบุคลิกของพวกเขาช่างแตกต่างกันมาก เจมส์เป็นคนที่มีเหตุผล และตรงไปตรงมา ในขณะที่จอห์นแม้จะดูท่าทางเข้มงวด แต่ก็จะปกป้องใครบางคนอย่างสุดโต่ง แม้จะรู้ว่าพวกเขาทำผิดก็ตาม ตัวอย่างเช่น เมื่อปีที่แล้ว เจลลี่ บีน ได้เริ่มเข้าเรียนในชั้นอนุบาล เด็กน้อยวิ่งมาพร้อมกับมือของเธอ และข่วนเด็กน้อยอีกคนหนึ่งตรงนั่น ในตอนนั้นฮีลตันกำลั