บทที่ 183 ลงโทษคุณที่ทะนุถนอมฉัน และรักฉันอย่างดี

ปลายนิ้วของ เวอเรียน แตะที่บาดแผลของเขาเบา ๆ และเธอก็สั่นเล็กน้อย “เจ็บไหม?” "ใช่ นิดหน่อย" เมื่อ เวอเรียน น้ำตาร่วงเธอก็สูดลมหายใจเข้าและจ้องมองเขา “เพราะคุณรู้ว่ามันเจ็บทำไมคุณถึงยังอยากถือมีดแทงที่หน้าอกของตัวเอง” ถ้าเขาไม่แน่ใจบางทีเธออาจจะออกจากโรงพยาบาลและเขาหลังจากนั้นไม่กี่วัน? ฮีลตัน จับมืออันบอบบางของเธอและวางไว้ที่หัวใจของเขา เวอเรียน แทบจะรู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงผ่านหน้าอกของเขา “แผลเจ็บนิดหน่อย แต่ไม่เจ็บเท่านี้” ดวงตาของ เวอเรียน เปลี่ยนเป็นสีแดง "ฉันขอโทษ…" “การเสียชีวิตของคุณพ่อของคุณเมื่อหลายปีก่อนเกี่ยวข้องกับ ฟัดด์ กรุ๊ป จริง ๆ และผมก็ไม่สามารถปลดฉมวกนั้นได้ คนที่ควรขอโทษคือผม” เวอเรียน กัดริมฝีปากรวบรวมความกล้าและถามเขาว่า “ฮีลตัน ทำไมคุณไม่ให้โอกาสพ่อของฉันสักระยะมันอาจจะ…” “นอกจากพ่อของคุณแล้วยังมีบริษัทเล็กอื่น ๆ ในฐานะผู้รับผิดชอบของ ฟัดด์ กรุ๊ป ผมไม่สามารถเอาผิดกับบริษัทเล็กอื่น ๆ ที่ค้างชำระหนี้ทั้งหมดได้” เวอเรียน เข้าใจความหมายของเขา แต่คนที่ตายคือพ่อของเธอ เธอไม่สามารถทิ้งความบาดหมางในใจกับ ฮีลตัน ได้ “ คุณรู้มานานแล้วใช่ไหมว่าฉันร่วมมือกับ ย