บทที่ 184 หอผู้ป่วยในโรงพยาบาล

เมื่อ มาดามลีอาห์ เดินกลับมา และจับมือกับ เจลลี่ บีน เจลลี่ บีน กอดขนมปังสังขยาและแซนวิชที่เธอซื้อมาให้ มอนตี้ เธอเหล่ตาโตอย่างไร้เดียงสายิ้มให้ เวอเรียน มอนท์ ที่อยู่บนเตียงในโรงพยาบาลแล้วพูดว่า "ดูสิ มอนตี้ หนูซื้ออาหารอร่อย ๆ มาเยอะเลย! คุณชอบกินอะไรคะ?" เรน เฮย์ดี้ ลุกขึ้นหยิบกระเป๋าและพูดว่า "ฉันจะไม่รบกวนการพักผ่อนของหนูนะคะ เจลลี่ บีน ป้าเฮย์ดี้ กำลังจะจากไปฉันจะมาเยี่ยมคุณ และ มอนตี้ ในครั้งต่อไป" เจลลี่ บีน พยักคางเล็ก ๆ ของเธอ และพูดอย่างที่คิดว่า "โอเคค่ะคุณ ป้าเฮย์ดี้ เดินทางกลับบ้านโดยปลอดภัยนะคะ" “โอเคจ้า หนูไปอยู่กับ มอนตี้ ได้ คุณป้าเฮย์ดี้ จะจากไปแล้ว” หลังจากที่ เรน เฮย์ดี้ จากไป เจลลี่ บีน ก็มุ่ยปากและมองไปที่ เวอเรียน มอนท์ ที่กำลังงุนงง มืออันบอบบางของเธอคว้าแขนของ เวอเรียน และเขย่าเธอ "มอนตี้เป็นอะไรรึเปล่าคุณไม่ชอบกินขนมที่หนูซื้อมาให้เหรอ?" "ไม่จ๊ะ ไม่ใช่ ฉันชอบทุกอย่างที่ เจลลี่ บีน ซื้อมาให้" จิตใจของเธอยังคงยุ่งเหยิงและเต็มไปด้วยข่าวว่า แซม จอยซ์ ยังมีชีวิตอยู่ เรน เฮย์ดี้ หมายความว่าอย่างไร? เมื่อหล่อนมาบอกกับเธอว่า แซม จอยซ์ ยังมีชีวิตอยู่ เป็นการเต