บทที่ 645

ซัมเมอร์คิดว่ามันไม่เลวเลยหากจะไปอาศัยอยู่ที่นั่น เธอเปิดประตูออกมาและเห็นว่าบลูสันเปลี่ยนเป็นชุดกิโมโนสีแดงเข้มเรียบร้อยแล้ว สีที่เขาสวมใส่นั้นไม่ทำให้เขาดูเป็นคนวางท่าเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกัน มันกลับทำให้เขาดูมีเสน่ห์เป็นอย่างมาก ในตอนนั้นบลูสันนั่งอยู่ที่ระเบียง โดยมีกู่ฉินวางอยู่ด้านหน้า เพียงมองแค่แวบเดียวก็สามารถรู้ได้ว่ากู่ฉินนั่นเป็นของที่มีคุณภาพสูง มันถูกแกะสลักไว้ด้วยลวดลายที่วิจิตรบรรจง ตามมาด้วยชื่อรองของ บลูสัน— สตีเฟน ซัมเมอร์เดินเข้าไปนั่งข้างเขา และเอ่ยถาม “คุณรู้วิธีบรรเลงมันเหรอคะ?” ในสวนนั้นหิมะตกสะสมจนเป็นชั้นหนา แต่น้ำพุร้อนยังคงมีไอน้ำพุ่งออกมาไม่หยุด บลูสันกรีดนิ้วลงไปบนสายกู่ฉินอย่างนุ่มนวล “ผมได้เรียนรู้มาตั้งแต่ยังเด็ก” ร่างกายของบลูสันให้ความรู้สึกเหมือนพวกชนชั้นสูงอย่างไม่สามารถหาคำมาอธิบายได้! ซัมเมอร์ถอนใจยาว บลูสันช่างเหมือนชายที่หลุดออกมาจากนิยายอย่างแท้จริง เขาหล่อเหลา อ่อนโยนและสง่างาม เธอเอ่ยชม “คุณนี่เรียนรู้ได้เก่งจังนะคะ” “ใช่แล้ว ครอบครัวของผมร่ำรวย ผมจึงไม่ต้องกังวลเรื่องที่จะต้องทำงานหนัก น้อยมากที่ผมต้องเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่ชอบ ผมมี