บทที่ 441: มีประโยชน์ที่จะสร้างปัญหา

ในห้องพักของโรงแรมกลุ่มบริษัท วูล์ฟ ทาลิธาทําตัวเหมือนเด็กนิสัยเสียทันทีที่เธอเห็นกวิน เธอพูดมาสองถึงสามชั่วโมงแล้วและยังรู้สึกเหมือนว่าสิ่งที่เธอพูดยังไม่หมด อย่างไรก็ตามกวินเหนื่อยเล็กน้อยดังนั้นเขาจึงมองไปที่เวลาและพูดว่า"ทาลิธา ปู่เหนื่อย ปู่จะพักผ่อนสักหน่อย" "เอาล่ะ! หนูจะพักผ่อนในห้องพักด้วย หนูจะขอให้ลุงเลี้ยงข้าวเราในคืนนี้" เธอตอบอย่างคุ้นเคย "ปู่เกรงว่าลุงของหนูจะไม่มีเวลา..." "ถ้างั้นปู่คุณสามารถเลี้ยงหนูแทนได้ เรย์มอนด์และป้าของหนูสามารถเข้าร่วมกับเราได้เช่นกัน" เธอร้องเข้ามาทันที เขาขมวดคิ้วและพูดว่า "ปูไม่มีเวลาด้วย ทานอาหารกันวันอื่นกันเถอะ!" " คุณปู่ ปู่ไม่ชอบหนูอีกแล้วเหรอ หนูทําอะไรผิดหรือเปล่า?" เธออ้อนวอนและดูเศร้า "ไม่ หนูทําไม่ได้ทำอะไรผิด ทําไมปู่จะเกลียดหนูล่ะ?" "ปู่ไม่ได้โกรธเหรอ? หนูรู้ว่าปู่ปฏิบัติต่อหนูแตกต่างกันตอนนี้ ในอดีตปู่จะมีหลายสิ่งหลายอย่างที่จะคุยกับฉัน แต่วันนี้ปู่ไม่กระตือรือร้นที่จะคุยกับหนูมากนักและหนูก็คุยกันตลอดเวลา" ทาลิธารู้สึกเสียใจ เขานวดช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาและพูดว่า "ปู่ยุ่งมาสองสามวันแล้ว ดังนั้นปู่จึงเหนื่อยเล็กน้อย ทําไมหนูไม่ไป