บทที่ 422: ดื้อ

วิลเลียมรู้สึกขยะแขยงเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าโรนัลด์ทําตัวอย่างไรต่อหน้าเขา เขาสงสัยว่าซาแวนนาห์คิดอะไรอยู่เมื่อเธอจัดฉากนาตาลีและโรนัลด์ไว้ด้วยกัน บางทีซาแวนนาห์อาจต้องการทําให้นาตาลีอับอาย? เห็นได้ชัดว่านาตาลีจะไม่มีวันตกหลุมรักชายที่น่าขยะแขยงเช่นนี้ดังนั้นแผนการของซาแวนนาห์จึงล้มเหลวในที่สุด  เขาคิดกับตัวเองและมองไปที่โรนัลด์ด้วยรอยยิ้มปลอม "ปัญหาของคุณได้รับการตัดสินแล้ว ตอนนี้คุณเป็นอิสระแล้ว!" "จริงเหรอ? ขอบคุณวิลเลียม! ขอบคุณมาก!" มีคําใบ้ของความตื่นเต้นบนใบหน้าของโรนัลด์ "คุณไม่จําเป็นต้องขอบคุณฉัน ฉันมาที่นี่เพราะฉันมีอีกสิ่งหนึ่งที่คุณต้องทํา" "นี่อะไรน่ะ?" เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถาม "คุณไม่เคยฝันที่จะแต่งงานกับคนรวยเหรอ? นาตาลีไม่ใช่ผู้หญิงที่ร่ํารวยมากในบี ซิตี้ ดังนั้นเขาจะพบลูกสาวของครอบครัวที่ร่ํารวยและมีอํานาจ คุณสามารถมีชีวิตที่ดีต่อจากนี้ไป" " วิลเลียมคุณล้อเล่นหรือเปล่า" โรนัลด์ไม่เชื่อว่าสิ่งดีๆจะเกิดขึ้นกับเขา "ผมดูเหมือนล้อเล้นเหรอ?" ใบหน้าของวิลเลียมนั้นจริงจัง เมื่อเห็นใบหน้าที่จริงจังของเขาโรนัลด์ก็ตัวสั่น " วิลเลียมคุณช่วยชีวิตผมไว้ ผมจะทําทุกอย่างเพื่อคุณ" "