บทที่ 233: ไม่ช้าก็เร็ว

แอชลีย์ดุพนักงานอย่างรุนแรงด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยว "หูหนวกรึไง? ฉันไม่ได้บอกคุณเหรอว่า คุณต้องจัดการมันด้วยวิธีเฉพาะเจาะจง คุณไม่เคยฟังที่เราบอกคุณเลย ถ้าคุณไม่สนใจเกี่ยวกับงานของคุณก็ให้คุณออกไปซะ ที่นี่มีคนอื่น ๆ อีกมากมายกําลังรอทีกำลังรอทำงานแทนคุณ!." วาเลเรียขมวดคิ้วทันทีที่เธอสังเกตเห็นว่าแอชลีย์สวมเครื่องแบบของบริษัท เห็นได้ชัดว่าแอชลีย์ทํางานในบริษัทที่นาตาลีเป็นผู้ก่อตั้ง โรนัลด์ทำให้ความเคารพที่วาเรเลยมีให้เขาค่อยๆ จางหายไป โดยปล่อยให้ลูกนอกสมรสของเขาทํางานที่บริษัทของนาตาลี ใบหน้าของวาเลเรียห่อเหี่ยว และแอ๊บบี้ในฐานะเพื่อนสนิทของเธอก็ไม่พอใจที่เห็นแอชลีย์ทําตัวดื้อรั้นเช่นกัน เธอคว้าโอกาสที่จะทำให้แอชลีย์ล้มเหลว แอ๊บบี้เยาะเย้ยขณะที่เธอเดินไปหาแอชลี "ดูซิใครมา นี่คุณอีแวนส์ที่ชอบขโมยแฟนคนอื่น และพูดจาไม่ดีเกี่ยวกับคนอื่นใช่ไหม? คุณมาทําอะไรที่นี่ถึงได้แสดงออกถึงความสูงส่งและยิ่งใหญ่?" แอชลีย์สําลักคําพูดของเธอเองเมื่อเธอได้ยินแอ๊บบี้ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงในตัวอย่างขณะที่เธอตะหวาดแอ๊บบี้"ทําไมคุณอยู่ที่นี่?" แอ๊บบี้ยิ้ม "คุณเป็นเพียงเด็กนอกสมรสที่แม่แย่งสามีของคนอื่น คุณ