บทที่ 234: ทิ้งบางอย่างไว้ให้

หลังจากวาเลเรียและแอ๊บบี้ออกจากอาคารเซ็นทรัลเซาท์ ก็มีสีหน้าจริงจัง แอ๊บบี้คิดว่าวาเลเรียโกรธ เพราะแอชลีย์ทํางานในบราวน์าร์ดกรุ๊ป เธอเลยปลอบโยนเธอ "วาเลเรีย แอชลีย์จงใจยั่วยุคุณ คุณไม่ต้องใส่ใจก็ได้ เมื่อถึงเวลาคุณสามารถขอให้พ่อของคุณไล่เธอออกได้" วาเลเรียส่ายหัว "แอ๊บบี้ ฉันไม่ได้โกรธเพราะเรื่องนั้น ฉันแค่รู้สึกแปลกๆ ทําไมพ่อของฉันถึงปล่อยให้ผู้หญิงอย่างแอชลีย์ทํางานเป็นหัวหน้าในงานออกแบบในบริษัท " แอ๊บบี้คิดเกี่ยวกับมันสักครู่ "จูลี่และแอชลีย์อาจจะขอร้องพ่อของคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ และนี่คือผลที่ตามมาของการเกลี้ยกล่อมและการตอแย" "ไม่! ไม่ใช่ พ่อของฉันไม่ได้ใจอ่อนขนาดน้น เขาคิดถึงแต่ผลกําไร เขาช่างไร้หัวใจกับฉัน แต่เขาปฏิบัติต่อแอชลีย์แบบเอาอกเอาใจ ต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ ที่ฉันไม่รู้" "จริงด้วย ฉันอยากรู้แล้ว คุณเคยเชื่อฟังและซื่อสัตย์มาก่อน ทําไมเขาถึงปฏิบัติต่อคุณไม่ดีนัก? ทําไมเขาถึงใจดีต่อพวกเขาแทน" แอ๊บบี้ยังพบว่ามันแปลก "ใช่ ฉันก็คิดไม่ออกเหมือนกัน พ่อของฉันมาจากภูมิหลังที่ไม่ดีดังนั้นเขาจึงมาถึงจุด่นี้หลังจากเขาแต่งงานกับแม่ของฉัน เมื่อเธอยังมีชีวิตอยู่เขามักจะฟังเธอและเขาก็อ่อน