บทที่ 1208

เมื่อเมสันได้ยินแบบนั้น เขาก็ยิ้มให้เฟนด์ “นายน้อยเฟนด์ ที่เธอพูดว่า คุณไม่รู้จักวิธีดูแลสาวสวยจริง ๆ เหรอ” เขาพูด “เพราะตั้งแต่ที่คุณช่วยเธอไว้อย่างกล้าหาญแบบนั้น แน่นอนว่าตอนนี้เธอคงสนใจในตัวคุณ แต่คุณก็ช่างโหดร้ายจริง ๆ ที่ปฏิเสธคำขอของเธออย่างตรงไปตรงมา!” ผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งจากตระกูลสาขาก็พูดแทรกขึ้นมาเหมือนกันว่า “ใช่แล้ว คุณสองคนดูเหมือนกับคู่ที่สวรรค์สร้างมา แค่เห็นด้วยกับคำขอของเธอ ยังไงลูกสาวคนที่สามของตระกูลคาเบลโลก็มีชื่อเสียงในเรื่องความงดงาม ทำไมคุณถึงปฏิเสธเธอไปแบบนั้นล่ะ?” แก้มของไดอาเนียลล่าแดงขึ้นเมื่อทั้งสองคนพูดแบบนั้น เธอกลอกตามองเมสัน “คุณพูดเรื่องอะไร? ฉันไม่มีทางเลือก โอเค? สองสามวันนี้ฉันใช้พลังฉีไมได้เพราะฉันกินโอสถกระจายฉีเข้าไป ซึ่งถ้าฉันเจออันตรายตอนที่อยู่คนเดียว ฉันก็จะสู้ตอบโต้ไม่ได้” ไดอาเนียลล่าหยุดไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อว่า “นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ฉันต้องพักที่บ้านของคุณสักสองสามวัน เมื่อพลังฉีของฉันฟื้นฟูฉันก็จะจากไป!” “โอสถกระจายฉี?” เฟนด์ขมวดคิ้ว “ผมไม่คิดว่าโอสถดังกล่าวจะมีอยู่จริง นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ผมได้ยินเรื่องนี้” “โอ้ นี่ไงครับนายน้อย!”