บทที่ 1031

มินดี้ตาโตราวกับไข่ห่าน เมื่อเห็นท่าทีของพ่อบ้าน “ใช่ มันเป็นอย่างงั้น!” ไททัสกลับเข้าไปในบ้านด้วยความตื่นเต้น หลังจากที่เขาพูดจบ “ไททัส มีอะไร? มินดี้มาที่นี่เพราะมีเรื่องสำคัญรึเปล่า?” แนชลุกขึ้นนั่งบนเตียง ถึงเขาจะดูอ่อนแอ แต่เขาก็ยังลุกขึ้นนั่งไหว พลางทิ้งน้ำหนักทั้งหมดไปยังพนักพิงหัวเตียง “นายท่าน ข่าวดีล่ะครับ! ข่าวดีมาก ๆ ! นายหญิงโจแอนพานายน้อยเฟนด์มาด้วย แถมตอนนี้พวกเขาก็อยู่ที่เชิงเขาแล้วครับ!” ไททัสประกาศออกมาทันทีด้วยความตื่นเต้น “นายท่านรอที่นี่นะครับ เดี๋ยวผมกับเบธจะไปเชิญเขามาที่นี่!” หลังจากพูดจบ ไททัสก็พร้อมที่จะออกไปกับเบธทันที "จริงเหรอ? ดีจริง ๆ ! เดี๋ยวก่อน ฉันก็อยากไปด้วย ฉันอยากจะต้อนรับพวกเขาด้วยตัวฉันเอง!” ทันใดนั้น แนชยืนขึ้นด้วยความตื่นเต้น และอยากจะตามพวกเขาไปด้วย “นายท่าน สภาพร่างกายนายท่าน ยืนดี ๆ ก็ไม่ไหวแล้วนะครับ นายท่านนอนรอพวกเราที่นี่ดีกว่า แล้วพวกเราจะรีบกลับมาครับ!” ไททัสรีบหันกลับไปช่วยเขา ก่อนจะเกลี้ยกล่อมให้เขารออยู่ที่นี่ “ไม่ ฉันต้องไปจริง ๆ ฉันละอายใจมาก กับเรื่องทั้งหมดที่พวกเขาต้องเจอ ฉันต้องกังวลแน่ ๆ ถ้าไม่ได้ไปรับพวกเขาด้วย