บทที่ 1032

ฟุ่บ! ฟุ่บ! ทั้งสองคนกระโดดขึ้นมาจากบันได้หินที่อยู่เหนือขึ้นไป ก่อนจะลงจอดในไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น ไม่ไกลจากเฟนด์ และคนอื่น ๆ ทั้งลาน่าและวิลเลียมต่างก็มองไปที่พวกเขาทันที “นี่…” ไททัสถึงกับพูดไม่ออก เขามองไปที่ร้างไร้วิญญาณทั้งสองบนพื้น ทำไมเฟนด์ถึงฆ่าคนล่ะ ทั้ง ๆ ที่เขาเพิ่งจะมาถึงเองนี่? ที่มากไปกว่านั้น ผู้พิทักษ์ที่เก้า เบรนตัน วู๊ดก็เป็นหนึ่งในผู้เสียชีวิตด้วย คนที่เขาอยากจัดการมาตลอด ก็กลายเป็นศพไปแล้ว “ฟ...เฟนด์!” ตอนนี้ แนชไม่สนใจร่างไร้วิญญาณบนพื้นอีกต่อไป เขามองไปที่เฟนด์ เขาตัวสั่นเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้นสุดขีด เฟนด์อ้าปากจะพูดอะไรสักอย่าง เขารู้สึกเหมือนคำพูดมันติดอยู่ที่คอ และเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป “โจแอน อะไรกัน... เกิดอะไรขึ้น?” แนชยิ้มอย่างขมขื่นในที่สุด พลางมองไปที่โจแอน มันดีมากที่เฟนด์กลับมา ลูกชายของเขาโตเป็นหนุ่มแล้ว เขาดีใจมากที่มีโอกาสได้เห็นลูกชายของเขาและโจแอนสักที “ทั้งสองคนไม่ยอมให้เราเข้าไป ผู้พิทักษ์คนนี้เขาหาว่าเราใช้กำลังบุกเช้ามา แต่เราไม่ได้ทำ พวกเขาเลยโจมตีเรา และพยายามจะฆ่าเรา!” โจแอนยิ้มอย่างขมขื่น หลังจากนั้นเธอก็หันกลับมาพูดกับเฟนด์ว่า