บทที่ 1211

“ตำรวจ?” หัวใจของเมเดลีนเต้นรัว เธอรีบพาเจเรมี่หาที่ซ่อนตัวทันที ดิ๊งด่อง ดิ๊งด่อง! เสียงกริ่งประตูดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้เมเดลีนรู้สึกกังวลว่าเจเรมี่อาจจะถูกจับขึ้นมา เมเดลีนเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ลังเล เธอทำให้วิกผมของเธอเปียกพลางสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ จากนั้นเธอก็หยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่ออกมา และแสร้งทำเป็นเช็ดผมให้แห้งราวกับเพิ่งอาบน้ำเสร็จ แล้วเธอก็ไปเปิดประตู “คุณทำอะไรอยู่ตั้งนาน? ทำไมไม่เปิดประตู?” นายตำรวจหนุ่มถามพลางมองผ่านเข้าไปในห้อง เมเดลีนแสดงท่าทางไม่พอใจขณะที่ก้มศีรษะเพื่อเช็ดผมของเธอและปกปิดส่วนต่าง ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเกียจคร้าน “นี่คุณตำรวจ ไม่เห็นเหรอคะ ว่าฉันกำลังอาบน้ำอยู่? มีเรื่องด่วนอะไรที่นี่เหรอคะ?” เจ้าหน้าที่ตำรวจกวาดสายตาไปทั่วห้อง “เรากำลังสืบสวนคดีฆาตกรรมในห้องตรงนู้น ห้ามผู้เข้าพักอยู่ในห้องใด ๆ บนชั้นนี้ กรุณาเก็บของและออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุดด้วยครับ” “เป็นไปได้ยังไงคะ? ฉันเพิ่งมาที่นี่กับแฟนเองนะ” เมเดลีนโต้กลับด้วยสีหน้าไม่พอใจ เจ้าหน้าที่ตำรวจหน้าหงิก “มันเป็นคำสั่ง คุณควรออกไปได้แล้ว รู้ไหมว่าถ้าขัดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่จะต้องถูกสอบสวน