บทที่ 30 : จูบที่เจ็บปวด

ในทางกลับกัน หลังจากที่ได้กลิ่นแอลกอฮอล์แรงๆ ที่มาจากดลธี จุลก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นเขาก็พาเธอไปที่โรงแรมซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาล ดลธีเมามากจนศีรษะของเธออยู่ในก้อนเมฆ เมื่อนอนอยู่บนเตียง เธอหรี่ตาและอยู่ในสภาวะกึ่งมีสติ “ดอรี่!” จุลออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่เขาอาบน้ำอย่างรวดเร็ว เขาเดินไปที่ข้างเตียงและสัมผัสใบหน้าของเธอ จากนั้นเขาก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเธอ ใบหน้าของเธอไม่ซีดอีกต่อไป แต่แก้มของเธอกลับแดงก่ำ นอกจากนี้ เธอยังหายใจแรง “แม่ง ไอ้บ้านั่นมันปล่อยให้คุณดื่มขนาดนี้ได้ยังไง” ดลธีพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว ใบหน้าของ จุล มืดลงทันที เขาอุ้มเธอและเดินเข้าไปในห้องน้ำ "ไปอาบน้ำก่อน" เขารู้ว่าเธอเป็นคนสะอาด ถ้าเธอไม่อาบน้ำ เธอคงนอนไม่หลับตลอดทั้งคืน "ไม่! ฉันต้องการดื่มน้ำ" หลังจากเดินไปเพียงไม่กี่ก้าว ดลธีก็ขอน้ำเย็น ไม่เพียงแต่เธอเพิ่งแท้ง แต่ชีวนัยยังบังคับให้เธอบริจาคเลือด ดังนั้นจึงไม่มีทางที่ จุลจะอนุญาตให้เธอดื่มเย็นได้ อย่างไรก็ตาม ดลธียังคงร้องไห้แต่เธอปฏิเสธที่จะบอก จุลว่าเกิดอะไรขึ้น ในที่สุด จุลก็ยอม เขาวางเธอลงบนโซฟาแล้วเทน้ำอุ่นหนึ่งแก้วให้เธอ จากนั้นเขาก็เติมน้ำ