บทที่ 31 : หึง

ชีวนัยยืนอยู่ข้างหน้าต่างและถือโทรศัพท์แน่น เขารู้สึกว่ากรามของเขาบดกรามด้วยความโกรธ! เมื่อนึกถึงรูปลักษณ์อันน่าหลงใหลของดลธีที่จุลชอบใจ ใบหน้าของเขาก็แข็งกระด้างขึ้นทันที เขามีความต้องการอย่างกะทันหันที่จะดึงผู้หญิงคนนั้นออกจากหน้าจอโทรศัพท์ของเขา เขาต้องการที่จะตรึงเธอไว้ใต้ร่างเขาและขอให้เธอขอความเมตตา... “ชีวนัย ดูเหมือนคุณจะโกรธ เกิดอะไรขึ้น?” เมื่อโรสลีเห็นใบหน้าบูดบึ้งของชีวนัย รอยยิ้มชั่วร้ายก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอชั่วขณะหนึ่ง ชีวนัย ไม่ได้ให้คำตอบกับเธอ เขาจุดบุหรี่และเดินจากไป “พักผ่อนเถอะ ตอนนี้ผมมีเรื่องด่วนต้องจัดการ” แม้ว่าเขาจะโกรธจัด แต่เขาก็ยังปล่อยออร่าที่เป็นผู้ใหญ่และลึกลับออกมา ซึ่งดูน่าดึงดูดเป็นพิเศษสำหรับผู้หญิง โรสลีจ้องไปที่หลังสูงและเรียวของเขา แล้วรอยยิ้มก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอ “ดลธี อิสระ การแสดงเพิ่งเริ่มต้น โปรดอดใจรออีกหน่อย ถ้าไม่มีคู่ต่อสู้ มันก็ไม่น่าตื่นเต้นเลย!” ...... ทันทีที่ชีวนัยเดินออกจากโรงพยาบาล เขาก็พบกับโจนาธานที่มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์และขี้เล่นอยู่บนใบหน้าของเขา เมื่อโจนาธานเห็นท่าทางเย็นชาของชีวนัย รอยยิ้มของเขาก็หายไปในทันที เขายื่นบุหรี่ให้เข