Kabanata 14

Hindi mapaglabanan si Jasper. Mabilis na tumayo si Stella, nanlaki ang mga mata, at awkward na nagtanong: "Hindi ba para sa akin ang kwartong ito?" "Oo." Mayabang na sagot niya, dahan-dahan niyang tinuloy, " Para sayo ang kama, sa sofa ako pupunta." Naramdaman ni Stella na namumula ang mukha niya, gulong-gulo ang isip niya. She said: "Hindi, boyfriend at girlfriend lang kami, hindi dapat kami magkasama sa isang kwarto." Siya ay hindi kailanman nag-iisa sa isang silid na may kasamang lalaki, kahit na si Federick. Hindi niya maisip na gawin ito kay Jasper. Nang matapos siya sa pagsasalita ay naglakad si Jasper patungo sa kanya na madilim ang mga mata. Hindi siya ang kanyang subordinate sa hukbo, ngunit ang kanyang dominanteng presensya ay nagpanginig sa kanya sa takot. Napaatras si Stella at bumagsak sa sofa. Ipinatong ni Jasper ang kanyang mga kamay sa sofa, lumapit sa kanya, at tuluyang niyakap siya sa kanyang mga bisig. Tinitigan niya ito ng masama, at hindi siya nagsalita. Pakiramdam ni Stella ay nagbigay siya ng hangin ng pang-aapi. "Anong meron?" She asked, with a flicker of panic in her eyes. "Para ba akong halimaw sayo, bakit mo ako iniiwasan?" pananakot niyang sagot. "Hindi ko sinasadya ito!" Nagsimula siyang magpaliwanag, "pero..." Si Jasper ay isang kagalang-galang na lalaki, habang si Stella ay isang babaeng may asawa. Hindi sila dapat pumasok sa ganoong engagement. Hindi tama na magkasama sa isang silid. Gayunpaman, naramdaman niyang mapagkakatiwalaan niya si Jasper. Hindi niya sinabi ang kanyang mga iniisip, ngunit nagbago lamang ang kanyang isip, at sinabing: "Sa sofa ako matutulog." Nanlambot ang mga mata ni Jasper, nanatili siyang kahanga-hanga. Sabi niya: "Isa na lang ang bakanteng kwarto, kaya sa iyo na ang kama, at ako naman ang may sofa. Huwag kang mag-alala, wala akong gagawing hindi nararapat." Syempre, pinagkatiwalaan siya ni Stella. Kung may gustong gawin sa kanya si Jasper, mas maaga pa sana niya itong ginawa. Marahil ay hindi lang siya ang kanyang tasa ng tsaa. Tumayo si Jasper at naglakad patungo sa banyo. Naalala ni Stella na ang kanyang mga damit ay nakasabit pa sa banyo, at siya ay napabulalas nang may pag-aalala: "Hold on." Malamig na tinignan ni Jasper si Stella, nagsimulang ngumiti ang mga mata nito, at ang sulok ng bibig nito ay kurbadang pataas, "Ano ba? Gusto mo tulungan kita sa shower ko?" Hindi makapaniwala si Stella na isang kagalang-galang na lalaking tulad niya ang magsasabi ng ganoon. Lumakad ito papunta sa kanya, "Paano 'yan? Lilinisin ko na lang ang banyo para magamit mo." Hindi siya tinanggihan ni Jasper bagkus ay tinitigan lang siya ng masama. Mabilis na kinuha ni Stella ang mga labada niya. Gayunpaman, hindi niya sinasadyang nabasa ang kanyang tsinelas sa banyo, at ito ang naging sanhi ng kanyang pagkadulas. "Ay naku!" Napasigaw siya nang madapa na siya. Mabilis na pumasok si Jasper sa banyo, hinawakan niya ang braso niya at hinila sa braso niya. Lumuwag ang tuwalya nito at ibinaba sa kanya, ramdam ni Jasper ang malambot nitong katawan sa ilalim niya. Tinitigan niya ang katawan nito na ikinamula niya. Namula si Stella, hindi siya makapagsalita sa awkward moment na iyon. "I'm so..so.. sorry." Sa wakas ay nagsalita si Stella. Binitawan siya ni Jasper. Siya pa rin ang malambot at makinis na balat, katulad ng tatlong taon na ang nakalipas. Mabilis na binalot ni Stella ang sarili ng tuwalya, ngunit tila ayaw umalis ni Jasper, Naglakad ito patungo sa kanya, tinitigan ang kumikinang nitong mukha. Napaatras siya ng isang hakbang at napasandal sa malamig na tiles, bahagyang napaatras sa gulat dahil sa biglang lamig. Napakalapit ni Jasper sa kanya, ang kamay nito ay nasa mukha niya, at ang mga mata ay nasa kanyang mga mata. Pakiramdam niya ay nag-aapoy ang titig nito sa kanyang kaluluwa. "Natatakot ka, hindi ba?" Kalmadong sabi ni Jasper pero ang gulo ng isip niya. "Para kang halimaw sa akin." patuloy niya, hindi nagsalita si Stella. She looked at him cluelessly, wondering if she's annoyed him. Dahil siya ang nakahubad, siya ang nagpumilit na pumasok sa banyo, siya ang nahulog, at siya ang naghulog ng kanyang tuwalya. Nagkataon lang ba ang lahat ng ito? Kung siya siya, naisip niya, iisipin niya na ang lahat ng ito ay pinag-isipan. "I'm sorry," paghingi ng paumanhin ni Stella, habang nakayuko ang kanyang ulo, hindi siya mapalagay at napahiya. Tumingin si Jasper sa kanya, "Sa'yo na ang kwarto, lalabas na ako." Natatakot siya na baka gawin niya ang ginawa nito sa kanya tatlong taon na ang nakakaraan. Ang kaibahan lang, siya ay nadala sa ilalim ng impluwensya ng droga, tatlong taon na ang nakakaraan. Pero ngayon lang siya nadala ng biglaang pagputok. Sa bulwagan sa ikalawang palapag. Umupo si Cindy Chow sa tabi ni Jasper. She gracefully poured some tea into his cup and said, "Pinsan, nabanggit ng lola namin na kailangan mong dumalo sa piging sa Martes ng gabi, kahit na hindi ka dumalo sa press conference sa araw. Sa iyo na ang Milton Enterprise!" Sumulyap si Jasper sa kanya, at alam niyang sinabi, "Dadalo lang ako sa handaan kung ito ay isang kaswal na piging. Kung may lihim na motibo sa likod nito, bilangin mo ako." Ang mukha ni Cindy ay naging isang masamang lilim ng abo, siya ay nagpatuloy, "Pinsan, si Katty ay mula pa noong mga bata pa tayo! Ang ginawa niya sa nakaraan ay dahil sa pagmamahal mo para sa iyo. Tama si lola – ikaw ay nasa isang kasal na edad. , at si Katty ang pinaka-angkop na nobya para sa iyo. Tamang-tama ang background, kaalaman, at kakayahan ng kanyang pamilya. Kaya, ang handaan bukas ay malamang na ipagdiwang ang iyong engagement." "Ssss..." Ngumisi si Jasper, ibinaba ang kanyang tasa ng tsaa, at malamig na sumagot, "Pwede ko na lang iwan ang Milton Enterprise, kung mapipilitan akong pakasalan ang taong hindi ko gusto. Ngayon alam mo na ang sagot ko, I. ay hindi dadalo sa handaan bukas." "So, gusto mo yung babaeng nakilala natin ngayon?" Tanong ni Cindy na nakatagilid ang ulo. Natigilan si Jasper, napakalalim ng maitim niyang mga mata, hindi mo mahulaan ang iniisip niya. Tanong ni Jasper, "Ano sa tingin mo?" "I feel like Stella is way too delicate. Alam mo ang standards na inaasahan ni Lola. I'm worry that this will be a tough choice for you in the future." sabi ni Cindy, nag-aalala ang tono niya. "Masyado kang maraming iniisip, pinsan. Malalampasan ko ang mga hadlang na ito gaano man kahirap, at gaano man katagal," kumpiyansa na sagot ni Jasper na parang isang kampeon. Nakuha ni Jasper ang kanyang kasalukuyang katayuan sa hukbo gamit lamang ang kanyang sariling pagsusumikap, hindi niya kailanman ginamit ang background ng kanyang pamilya. Noon pa man ay hinahangaan ni Cindy itong pinsan niyang si Jasper at nakangiting nagpatuloy, "Mas agresibo ako kay Katty kung hindi kita pinsan." Sumulyap si Jasper sa kanya, "No means no, I will never force myself into a relationship na hindi ko gusto." "Hay naku, tiyak na mamahalin mo nang husto at aalagaan mong mabuti ang iyong asawa sa hinaharap." Napabuntong-hininga si Cindy. Sumagi sa isip niya ang mukha ni Stella, at sinabi niyang "Ihanda mo ako ng isang set ng damit ng mga babae, at isang pares ng komportableng malambot na flat bukas ng umaga. At saka... kunin mo ako ng kumot, matutulog ako sa sala ngayong gabi. " "O? Pinalayas ka niya sa kwarto?" Tanong ni Cindy, nagulat siya. She continued teasing him, "My cousin is so charismatic, how could anyone resist you?" "Enough talking now, run along and mind your own business," sabi ni Jasper, nangunot ang kanyang mga kilay. "Sige," sabi ni Cindy. Nakangiti siyang lumabas ng kwarto. Nakahiga si Jasper sa sofa, ang kanyang isipan ay nagtatagal sa sandaling nasa banyo kasama si Stella. Ang isang katulad na sandali ay nangyari tatlong taon na ang nakalilipas. Iniisip niya kung dapat ba siyang kumuha ng lakas ng loob na sabihin sa kanya noon lang. Pero pinigilan niya ang sarili, para maiwasang masira ang kaligayahan niya. Pero sa pagtingin sa kanya ngayon, masaya ba siya?