Kabanata 12

"Isang Halik!" Sabi ni Jordan habang nakayuko ang ulo at hinahalikan siya. Hindi inaasahan ni Irene na ganoon na lamang ang kapangahasan niya na hahalikan siya nang biglaan. Sinampal niya ito sa mukha nang hindi nag-iisip. Hindi pinangarap ni Jordan na ang maamo at mahinang si Irene ay maglakas-loob na saktan siya. Hindi siya umiwas at natamaan siya ng malakas. Wala pang nangahas na tamaan si Jordan. Binitawan niya si Irene sabay sabi ng mabangis, "Gusto mo bang tanggalin ka?" Syempre alam ni Irene ang tungkol kay Jordan. Siya ang Ikatlong Young Master at ang pinakamamahal na anak ng Reed Family. Hindi naman siguro siya nasampal sa mukha ng babae. Nagdala lang siya ng malubhang problema. Hindi biro ang pag-provoke nitong mayamang batang ito. Hindi ito hinayaan ni Jordan na madulas nang madali. Ibinagsak niya ang pagkukunwari dahil hindi na ito maaaring lumala pa. "Reed, matagal na kitang pinahintulutan! Kung gusto mo akong tanggalin, gawin mo na lang. Maraming lugar kung saan ako makakahanap ng trabaho. I quit!" Pagkatapos noon, binuksan niya ang kanyang handbag at inilabas ang telepono at ang susi ng sasakyan na ibinigay sa kanya ni Jordan. Inihagis niya ang mga ito sa mesa at tumalikod na para umalis. Nang makita siyang nakapikit, hinawakan ni Jordan ang nag-aalab niyang mukha na may mapaglarong ngiti. "Irene, since you got on the wrong side of me, I will not let you go so easily. Just wait and see!" Lumabas si Irene ng Reed Building at papunta na sana sa bus station nang tumunog ang phone niya. Kapitbahay niya iyon. "Irene, hinimatay ang tito mo at dinala sa ospital. Halika na dali!" Nagulat si Irene. Huminto siya ng taxi at nagmadaling pumunta sa ospital. Sa oras na dumating siya, ang kanyang tiyuhin ay ginagamot sa emergency room, habang ang kapitbahay ay naghihintay sa labas ng pinto. Sumugod si Irene at buong pananabik na nagtanong, "Kamusta siya?" "I don't know. The doctors are working on him. Mukhang masama ang kalagayan niya." "Ano ang dapat nating gawin?" Antsy at hindi mapakali, naghintay ng matagal si Irene sa emergency room bago bumukas ang pinto at lumabas ang doktor. "Sino ang kapamilya ng pasyente?" "Ako ay." Nagmamadaling pumunta si Irene. "Hindi masyadong maganda ang kondisyon ng pasyente. May uremia siya at kailangan ng bagong kidney..." Muntik nang ma blackout si Irene. Nabawi lamang niya ang kanyang paa matapos na abutin ang sarili upang suportahan ang sarili sa dingding. Binigyan siya ng doktor ng isang nakikiramay na tingin. "Sa sandaling ito, ang pinakamahalagang bagay ay makahanap ng isang bagong bato. Dapat mo munang bayaran ang mga bayarin sa pasilidad at pagsusuri." Mabigat ang loob na pumunta si Irene sa billing department. Kapag umuulan, bumubuhos. Nawalan siya ng trabaho at ngayon ay nagkasakit ang kanyang tiyuhin... Pagkatapos magbayad ay naghanda na si Irene na umuwi para kumuha ng mga gamit para sa kanyang tiyuhin. Gayunpaman, may nabunggo siyang tao pagkalabas niya ng ospital. Lahat ng hawak ng tao ay nahulog sa lupa. "Wala ka bang mata?" Galit na galit na nagmura ang tao. Nagmamadaling humingi ng tawad si Irene, "I'm sorry! I'm sorry!" Habang humihingi ng tawad, yumuko siya para tulungan ang tao sa pagpulot ng mga gamit. Medyo nahiya ang tao at nilapitan si Irene. "Irene?" Tumingala si Irene. "Kinsey?" "Saan ka nagpunta? Walang puso kang babae! Tatlong taon mo na akong hindi kinokontak. I'm so mad right now!" Sinuntok ni Kinsey Miller si Irene at nakalimutan ang tungkol sa mga bagay sa lupa. Ang dalawang matandang magkaibigan na ilang taon nang hindi nagkita ay natural na maraming gustong ibahagi. Ganun pa rin ang ugali ni Kinsey. Noon, matalik na magkaibigan sina Kinsey at Irene sa paaralan. Pagkatapos noon, pinili ni Kinsey na mangibang bansa para ipagpatuloy ang kanyang pag-aaral, at pinili ni Irene na magpakasal. Tahimik na nawala si Irene pagkatapos niyang hiwalayan si Edric. Nagtatanong si Kinsey tungkol sa kanyang kinaroroonan mula nang bumalik siya mula sa ibang bansa, ngunit tila walang nakakaalam kung nasaan si Irene. Hindi niya inaasahan na dito sila magkikita pag nagkataon. Si Kinsey ay isa na ngayong kilalang producer sa TV station. Naningkit ang mga mata niya nang marinig na naghahanap ng trabaho si Irene. "Irene, I am planning on making a blind date reality show. We need female participants for marketing in the early stage. Gusto mo bang sumama at maging isang female participant?" "Hindi ko kaya!" Umiling si Irene. "Bakit hindi? Sa ganda mo, makakaakit ka ng atensyon kung tatayo ka sa entablado. We keep the goodies within the family. You won't be a female participant for free. Let me tell you, I got some sponsorship for ang palabas na ito. Napakataas ng sahod at araw-araw na babayaran. Higit sa lahat, madaling pera. Bibigyan kita ng mga materyales na babasahin mamaya. Makikita mo." Natukso si Irene niyan. "Pwede ba?" "Oo!" Si Kinsey ay sumikat sa tuwa. Nilabas niya ang phone at nag-dial. "I've found one female participant. Lima na lang ang kailangan mong hanapin." Si Kinsey ay palaging prangka. Agad niyang ibinigay kay Irene ang isang malaking pakete ng impormasyon tungkol sa reality show at hiniling sa kanya na pag-aralan itong mabuti pauwi.