Kabanata 15

”Bale, nasaan ang Five Decardian Coins?” Binigyan ni Jordan si Vincent ng dalawang tali ng Five Decardian Coins. Pagkatapos, nirolyo niya ang kanyang manggas at ipinakita kay Vincent ang pulang tali sa kanyang puslo. “Suot ko na yung akin.” Mabilis na sinuot ni Vincent ang isa kay Josephine. Sa sandaling isinuot ito ng babae, naramdam ni Josephine ang pagkahilo sa kanyang ulo na halos agad na nawala. Namangha siya sa mga kakayahan ni Madison. … Sa tahanan ng mga Locke, kumain ng hapunan si Madison at bumalik sa kanyang kwarto. Matapos buksan at ilatag ang kanyang kagamitan, pinindot niya ang button para simulan kaagad ang kanyang livestream. Sa sandaling nag-live siya, mabilis na tumaas ang bilang ng mga manonood sa libu-libo, na may mga taong sumasali sa kanyang channel. Medyo hindi pa rin kilala si Madison sa ngayon. Itinuring ding medyo mababa ang bilang ng mga manonood na nanonood sa kanyang livestream. Gayunpaman, ang mga regalo sa livestream mula kina Jordan at Vincent ay nagpapanatili sa kanya sa listahan ng nangungunang sampung streamer sa lahat ng oras na ito. “Ganoon pa rin ang gagawin natin ngayon. Ikukuwento ko sa inyo ang istorya ninyo. Sinuman na gustong magbahagi ay maaaring subukang tumawag ngayon.” Sa sandaling natapos siya, may sumali sa livestream. Ang imahe sa livestream ay nahati sa dalawang seksyon. Makikita sa screen sa kaliwa ang babaeng mukhang mahinhin na nasa edad 30. Nagkakape siya sa isang café. Nahihiyang napangiti ang babae nang mapansin niyang nakapasok ang tawag niya. “Pasensya na. First time kong manood ng livestream. Nagkamali ako sa pagpindot ng button kanina. Papatayin ko na ngayon.” “Nagkamali ka sa pagpindot? Ibig sabihin ay itinadhana ka dito!” “Napakaganda niya!” “First time niya dito? Nagsisinungaling siguro siya!” “Siguro hindi niya sinasadyang tumawag.” “Huwag mo nang ibaba ang tawag,” mabilis na sabi ni Madison. “Isinilang ka sa simple, ordinaryong pamilya. Nag-iisang anak ka ng mga magulang mo, at nasa mabuting kalusugan ka. Kamakailan lang, may naengkwentro kang mga isyu sa asawa mo.” Masiglang tumango ang babae, si Ava Lynch, nang marinig ang mga salitang iyon. “Maddie, tama ka sa lahat. Paano... Paano mo nasabi?” “Kung ganoon, gusto mo bang pakinggan ang istorya mo?” Kamakailan lamang ay nakaramdam ng pagkabigo si Ava dahil sa mga isyu sa pamilya. Napansin niya kung gaano kasaya ang kanyang asawa sa panonood ng mga livestream na ito. Kaya naman, sinimulan ni Ava ang pagtingin sa kanila dahil gusto niyang malaman ang higit pa tungkol sa mga interes ng kanyang asawa. Ngayon, nakita niyang medyo kawili-wili ang nilalaman ng livestream. Bahagyang tumango si Ava. “Ang noo mo, ang bahagi na kumakatawan sa relasyon sa pag-aasawa, ay medyo mas maitim kumpara sa iba pang mga bahagi ng mukha mo. Ito ay nagpapahiwatig ng hindi masayang relasyon sa pagitan mo at ng asawa mo.” Nanlaki ang mga mata ni Ava at napabulalas, “Tama ka! Nagkakilala kami ng asawa ko sa pamamagitan ng blind date. Gusto ng pamilya ko na magpakasal ako sa lalong madaling panahon dahil tumatanda na ako. Sa huli ay nagpasya akong pakasalan siya. “Maddie, may magagawa ba ako para ayusin ang mga problema namin?” Pinagmasdan ni Madison ang mukha ni Ava at umiling. “Ang taong dapat mong alalahanin ngayon ay ang anak mo.” “Ano?” “Kung hindi mo siya pupuntahan ngayon, baka hindi mo na makita ang anak mo sa natitirang bahagi ng buhay mo.” Binaha ang chatroom ng iba’t-ibang mensahe sa sandaling sinabi iyon ni Madison. “Kailangan ba niyang sabihin ang ganoong bagay na nakakatakot sa isang ina?” “Gumagawa na naman si Maddie nitong mga malalayong kwento.” “Akala mo ba ay eksperto ka sa mystic arts, Maddie?” “Pero mukhang hindi naman siya nagsisinungaling.” Medyo kumbinsido na si Ava sa kakayahan ni Madison matapos nitong makuha ang mga detalye ng kanyang sitwasyon. Lalo siyang naging sigurado nang banggitin ni Madison ang kanyang anak. Namutla ang mukha ni Ava. Nag-aalalang sabi niya, “Hindi puwede iyon. Binabantayan ng biyenan ko ang anak ko sa bahay. Hindi siya maaaring nasa panganib.” Habang sinasabi iyon ay kinuha ni Ava ang kanyang bag at nagmamadaling lumabas ng café. Pumara siya ng taksi at sasabihin na sana sa drayber ang address ng kanyang tahanan. Gayunpaman, sumabad si Madison, “Wala sa bahay ang anak at biyenan mo.” “Wala sila sa bahay? Nasaan sila?” Ginalaw-galaw ni Madison ang kanyang mga daliri habang gumagawa siya ng mental na pagkalkula. “Sabihin mo sa drayber na pumunta sa timog. May malaking mall na maraming tao at may fountain doon.” “Sa Louvier Square,” sabi ni Sebastian nang bigla siyang lumitaw sa kwarto. Sinulyapan siya ni Madison at sinabihan si Ava, “Nasa food court ang biyenan at anak mo na nasa unang palapag ng Louvier Square.”