Kabanata 14

Noong nakaalis sila sa kalye ay sa wakas ay nagtanong si Jordan, “Ang lalaking iyon ay manloloko, at sinubukan pa niyang manakit ng iba. Bakit mo siya gustong tulungan?” “Hindi ko siya tinutulungan. Iniiwasan ko lang na madagdagan pa ang mga taong lolokohin niya.” Nitong nakaraan, nakita ni Madison na ang kanyang spiritual energy ay bubuti sa tuwing siya ay tutulong sa isang tao. Kanina, tumaas din ang kanyang spiritual energy nang tulungan niya si Carl. Bukod dito, hindi niya nakilala si Carl sa pamamagitan ng kanyang livestreams. Nangangahulugan iyon na mapapalakas din ni Madison ang kanyang spiritual energy sa pamamagitan ng pag-iipon ng magandang karma sa labas ng kanyang livestreams. Walang ideya si Jordan sa lahat ng mga saloobin na meron si Madison. Napahanga lang siya sa pagiging mabait at kagandahang-loob nito. Hindi nagtagal, hinatid niya si Madison pabalik sa tahanan ng mga Locke. Sabi ni Madison, “Teka. ‘Wag ka munang aalis.” Dinala niya ang dalawang kahon ng barya sa kanyang kwarto sa itaas. Pagkatapos, binuksan niya ang isa sa mga ito at pinagsanib ang ilang barya gamit ang tatlong pulang tali. Itinaas niya ang isang kamay para lagyan ng selyo ang bawat tali ng mga barya. Isang misteryosong liwanag ang naaninag sa kanyang mga mata. Ang 15 antigong barya na iyon ay bahagyang kuminang na may gintong liwanag. Makalipas ang ilang segundo, muli silang lumitaw na parang mga ordinaryong antigong barya. Pinunasan ni Jordan ang kanyang mga mata na kanina pa nanonood mula sa gilid. “Ms. Madison, nakita ko silang kumikinang ngayon lang. Mata ko lang ba?” Mula nang makilala niya si Madison, pakiramdam niya ay patuloy na hinahamon at binabago ang kanyang sentido komun. Hindi sinagot ni Madison ang tanong niya. Sa halip, ipinasa niya ang tatlong tali ng mga barya sa lalaki. “Ito ang Five Decardian Coins. Kung gusto mong palaysin ang masasamang enerhiya o malas, maaari mong isabit ang mga ito sa itaas ng pintuan o mga bintana ng bahay mo. Gayunpaman, dapat mong tiyakin na hindi sila direktang nakaharap sa pintuan sa harap ng bahay ninyo. “Kung gusto mong makaakit ng kayamanan, maaari mong ilagay ang mga barya sa iyong wallet o sa iyong safe. Maaari mo ring isuot ito bilang accessory upang mapabuti ang iyong pangkalahatang kapalaran.” Nanlaki ang mga mata ni Jordan habang hawak niya ang tatlong tali ng Five Decardian Coins sa kanyang mga kamay. “Ms. Madison, binibigay mo ba ito sa akin?” “Mhm. Ito ang bayad ko sa’yo dahil ikaw ang nagbayad para sa mga barya kanina.” Napagtanto niya na maaaring hindi alam ni Jordan kung ano ang mga baryang ito. “Ang mga baryang ito ay maaaring na-oxidize at kinakalawang. Gayunpaman, ang mga ito ay nilikha sa ilan sa pinakamayabong, maunlad na panahon ng iba’t-ibang sinaunang imperyo. “Ang Five Decardian Coins ay mga barya na nakipag-ugnayan sa libu-libong kamay ng mga tao at nakakalap ng mga positibong enerhiya mula sa lahat ng mga taong ito...” “Hindi mo na kailangang magpaliwanag sa akin, Ms. Madison. Hindi ko pa rin maiintindihan, ngunit alam kong napakagandang bagay ang mga ito.” Naalimpungatan si Jordan nang makita niya ang gintong liwanag na panandaliang nagmula sa mga barya kanina. Hindi na niya nakitang kailangan pang magtanong ngayong nasa kanya na ang mga barya. “Ms. Madison... Hindi, malamang na ‘boss’ ang itatawag ko sa’yo simula ngayon. Simula ngayon, sabihin mo lang sa akin kung kailan mo gustong bumili.” Hindi namalayang nabulunan si Jordan habang tuwang-tuwa siyang nagsalita. Napaatras si Madison dahil sa pagkasuklam. “Ang mga barya na ito ay para sa’yo at mga magulang mo. Maaari mong gamitin ang mga ito sa anumang paraan na sa tingin mo ay angkop.” Matapos matanggap ang mga barya, umalis si Jordan sa tahanan ng mga Locke at dumiretso sa ospital. “Mom! Dad! Ang galing ni Madison. Talagang eksperto siya sa mystic arts na tinatagong sikreto ang kayang pagkatao!” Bago pa siya matanong ni Vincent, nagsimula nang dumaldal si Jordan tungkol sa nangyari noong araw na iyon, kasama na ang isyu ng paglilipat ng mga puntod, ang insidente sa manloloko na manghuhula, at ang magandang balita tungkol sa Five Decardian Coins. “Hindi ninyo kasi nakita. Kumilos lang si Madison at nagsabi ng ilang salita. Yung mga barya na iyon ay kuminang agad! Akala ko CGI iyon kung hindi lang iyon nakita ng sarili kong mga mata. “ Ilang sandali lang, tumayo si Vincent at hinampas si Jordan sa ulo. “Dad, para saan iyon?” “Para saan iyon? Paano mo nagawang pagdudahan ang mga kakayahan ni Madison? Hiniling niya sa’yo na bilhin ang mga antigong barya na iyon, pero naisip mo na niloloko siya at gusto mo pa siyang hikayatin na huwag bilhin ang mga iyon.” Sa sobrang yamot ni Vincent sa kamangmangan ni Jordan ay parang hihimatayin siya. Ipinatong ni Jordan ang kanyang kamay sa lugar kung saan siya natamaan. Sumagot siya nang may maliit na boses, “Nag-aalala lang ako na baka hindi niya mapansin ang pagkakaiba sa pagitan ng totoo at peke.” Itinaas ni Vincent ang kanyang paa papunta kay Jordan, ngunit nagawa itong ilagan ng binata. “Kung hindi ba niya kaya, kaya mo ba? Paano makakatulong ‘yang pagmamarunong mo?” Hindi nakaimik si Jordan.