บทที่ 35

ละอองฝนโปรยลงบนพื้น ขณะที่ผ้าพันคอของเขาที่คลุมปกป้องฉันจากแรงของสายฝน ความอ่อนโยนของเขาทำให้หัวใจของฉันละลายและก็ทำให้ฉันเจ็บปวดอย่างสุดซึ้งในเวลาเดียวกัน ฉันพยายามค้นหาเหตุผลว่าทำไมเขาต้องโกหกฉันในวันนั้น... ฉันพูดแค่คำว่า 'เกร็ก' ก่อนที่ดิกสันจะเข้ามาแทรกที่ตรงนั้น ฉันหันไปรอบ ๆ ด้วยความตะลึง และเห็นเขายืนอยู่กลางสายฝนโดยที่เสื้อผ้าเปียกโชก ปากของฉันอ้าค้างด้วยความตกใจก่อนที่แลนซ์ จะอธิบายอย่างทันท่วงที "ลอเรนไปก่อเรื่องอาชญากรรมไว้ คุณชอว์เป็นคนช่วยแล้วมาส่งเรากลับบ้าน" นอกเหนือจากการเรียกฉันว่า 'ยัยเด็กบ๊อง' แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดกับฉันเป็นอย่างอื่น และนั้นก็คือเขาเรียกฉันว่า ‘คุณชอว์’ อย่างเป็นทางการด้วย ฉันอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง และนั่นคือตอนที่ความสำนึกอันเลวร้ายเกิดขึ้นกับฉัน ในใจของเขา ฉันถูกตีตราว่าเป็นอดีตภรรยาของน้องชายของเขา “อดีตภรรยาของน้องชาย ...” ผู้หญิงที่แต่งงานกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายของดิกสัน ในที่สุดมันก็เกิดขึ้นกับฉันว่าทำไมเขาถึงไม่ยอมรับว่าคืนนั้นเขาคือ แลนซ์ เกร็ก บางทีเขาอาจรับรู้ถึงตัวตนของฉันตั้งแต่แรก มันอธิบายได้ว่าเขาเก็บความรู้สึกนี้กับฉัน