บทที่ 349

พ่อของฉันคิดว่าเด็กผู้หญิงที่แอนดรูชอบเป็นคนธรรมดา ฉันไม่ได้อธิบายเพิ่มเติม แต่ฉันสรุปให้พวกเขาฟังว่าเกิดอะไรขึ้นในครอบครัวชิค ฉันยังแนะนำให้พวกเขากลับไปที่คฤหาสน์ของชอว์ ฉันบอกพวกเขาว่า ฉันจะเชิญพวกเขาไปเมื่อฉันเสร็จสิ้นเรื่องในเมืองถงแล้ว ความจริงแล้วไม่มีเรื่องในเมืองถงเลยด้วยซ้ำ ฉันไม่อยากให้พ่อแม่กังวลเพราะฉัน เพราะสุดท้ายเด็กคนนี้ในท้องของฉัน ... ฉันไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะผ่านอุปสรรคนี้ไปได้อย่างปลอดภัยหรือไม่ ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันไม่ควรปล่อยให้พวกเขากังวล ฉันต้องคุยเรื่องนี้กับดิกสันด้วย ฉันสงสัยว่าเขาจะยอมปล่อยให้พวกเขาออกไปจากที่นี่ได้อย่างไร เราคุยกันเพียงไม่นาน ก่อนที่ลอเรนจะขึ้นไปชั้นบนและเรียกเราไปกินข้าว พ่อแม่ของฉันลงไปชั้นล่างก่อน จากนั้นลอเรนกอดแขนฉันและเดินตามหลังพวกเขา เธอถามอย่างห่วงใยว่า “พี่แคโร คุณท้องหรือเปล่า?” “เธอสังเกตเห็นเหรอ?” ฉันถามยิ้ม ๆ ลอเรนพยักหน้า เธอกล่าวว่า “พี่เคยผอมมาก ดังนั้นหน้าท้องของเธอจะต้องดูแบนเป็นพิเศษ ไม่เหมือนกับตอนนี้ที่ดูเพิ่มขึ้นเล็กน้อย” “อืมม ใช่ ฉันท้อง” หลังจากที่ฉันยอมรับว่าฉันการตั้งครรภ์ ลอเรนก็ยื่นมือออกมาและลูบไล้ท้องข