บทที่ 200 (2)

ทันใดนั้น ฉันก็จำได้ว่าราชาการพนันในเมืองแอลมีนางสนมสี่คนและแต่ละคนให้กำเนิดลูกหลายคน นอกจากนี้ แซคคารี่ไม่ได้เป็นสมาชิกคนเดียวของรุ่นใหม่ในครอบครัวของเขา เมื่อเราไปถึงเมืองถง มันเป็นเวลาเกือบเที่ยง แซคคารี่พาฉันกลับไปที่อพาร์ตเมนต์และเมื่อเรากำลังจะจากกัน เขามองมาที่ฉันและพูดว่า “ผมขอโทษ” เขาดูสงบแต่ฟังดูน้ำเสียงไม่พอใจ “ขอโทษทำไม?” ฉันถามด้วยความประหลาดใจ “ผมขอโทษที่คุณต้องเจอกับคำสบประมาทนั้น” แซคคารี่ยังคงครุ่นคิดกับเหตุการณ์นั้นมาตลอดหรือเปล่า? ฉันยิ้มและปลอบเขา “ฉันไม่เป็นไร มันไม่ได้เจ็บปวด” ขณะที่ฉันมองดูรถของแซคคารี่ขับหายไปจากมุมมองฉัน ฉันก็เดินกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ของฉัน ฉันนั่งบนโซฟาและคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เขายืนยันว่าที่ให้นางสนมคนที่เก้าตบตัวเองเพียงเพื่อต้องการให้เธอได้ลิ้มรสชาติความเจ็บปวดกับตัวเอง เขาทำเพื่อให้ฉันจะได้รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย! เขาไม่สามารถยอมให้ฉันทุกข์ทรมานได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเกิดความผิดพลาดจากจุดจบของเขา ฉันสัมผัสใบหน้าของฉัน ความจริงแล้ว มันไม่ได้เจ็บปวดมากเลย ฉันเอามือออกเมื่อรู้ว่ามีเลือดแห้งที่ปลายนิ้ว ฉันรู้สึกงง มันมาจาก