บทที่ 199

ฉันชี้เลือกไปที่นมแล้วแซคคารี่ก็เอามาให้ฉัน เขาให้ฉันพิงไหล่ของเขา ฉันรู้สึกคลื่นไส้หลังจากดื่มไปคำเดียว “นี่มันรสชาติน่าขยะแขยง” แซคคารี่ดันแอบเปลี่ยนหยิบเป็นน้ำผึ้งอย่างเงียบ ๆ ให้ดื่ม ท้องของฉันรู้สึกดีขึ้นมากหลังจากดื่มนั้นไปสองคำ ฉันยังคงนอนพิงไหล่ของเขา หลังจากนั้นไม่นาน ฉันก็หลับไป ด้วยความงุนงง ฉันรู้สึกได้ว่ามีมือคู่หนึ่งช่วยถอดรองเท้าและวางฉันลงบนเตียง เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อฉันตื่นขึ้นมา ฉันไม่เห็นแซคคารี่ ฉันนอนคนเดียวบนเตียงโดยที่แขนและขาของฉันแผ่ออกไปหมด ฉันยังคงรู้สึกง่วงนอนอยู่เมื่อฉันก็ตัดสินใจลงจากเตียง ขณะที่ฉันเดินไปที่อ่างอาบน้ำ ฉันเห็นแปรงสีฟันและผ้าขนหนูใหม่เอี่ยมวางอยู่ข้างหนึ่ง แซคคารี่เป็นคนที่รอบคอบและละเอียดเสมอ แต่เมื่อคืนเขานอนที่ไหน? ฉันแปรงฟันเสร็จและคิดได้ว่าผมที่มันเหมือนขนมปังสองก้อนบนหัวของฉันยังคงสภาพเดิมและทรงยังเรียบร้อยอยู่ ซึ่งช่วยให้ฉันไม่ต้องทำซ้ำอีกรอบ เมื่ออาบน้ำเสร็จเรียบร้อยฉันเดินออกจากห้อง ด้านนอกห้องเป็นทางเดินซึ่งมีโคมไฟสีเรียบประดับอยู่บนเพดาน แม้ว่าจะเป็นเวลากลางวัน แต่ก็มีการจุดโคมไฟ ฝนยังไม่หยุดตกแต่ลดน้อยลงจนมีฝนตกปรอย ๆ หลั