บทที่ 166

“ฉันอาจจะตายไปแล้ว นั้นทำให้ไตนี้ได้กลับคืนให้ควินซี่ ... “แต่ฉันไม่อยากยอมแพ้ และฉันก็ไม่อยากจากโลกนี้ไป ... “หลังจากนั้นชีวิตของฉันก็เพิ่งเริ่มเห็นแสงสว่าง” ตำรวจจราจรยึดรถของฉันและทำให้ฉันโทรหาครอบครัวของฉัน ในตอนนั้น ฉันนึกถึงแซคคารี่ ฉันโทรหาเขา ฉันพึมพำกับเขา “พี่ นายอยู่ที่ไหน?” เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาตามปกติ “เกิดอะไรขึ้น?” “ฉันถูกตำรวจจราจรควบคุมตัว” เมื่อแซคคารี่มาถึง ตำรวจจราจรก็ส่งตัวฉันไปหาเขา โดยไม่รู้ว่าจะรู้สึกสนุกหรือไม่พอใจกับการกระทำผิดของฉัน “เธอไม่ใช่คนกินเหล้าเก่งและเอาแต่พูดเรื่องไร้สาระกับผม” แซคคารี่พาฉันออกจากด่านตำรวจจราจรและกอดฉันไว้ในอ้อมแขนของเขา ฉันมองเขาด้วยความงุนงง แซคคารี่พาฉันกลับไปที่คอนโดของฉัน อาจเป็นเพราะฉันเมามากเกินไป ซึ่งทำให้ฉันตัวอ่อน แต่ฉันก็ยังคงเอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเขา ต่อมา มีคนโยนฉันลงไปในอ่างอาบน้ำ ฉันแช่ในน้ำเย็น ฉันนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำด้วยความตกใจและได้ยินเสียงเย็นชาอธิบายว่า “ต้องมีคนมาใส่แอลกอฮอล์เครื่องดื่มของเธอเยอะเกินไปแน่ ๆ อย่าขยับตัว นั่งในอ่างอาบน้ำและทนกับมันสักพัก” ฉันขอร้องว่า “ได้โปรดเถอะ พี่ นายช่วย