บทที่ 167

พวกเขาคงจะไม่สามารถหาไตที่เหมาะสมในช่วงเวลาสั้น ๆ เช่นนี้ แต่มันจะง่ายกว่าถ้าครอบครัวชิคและชอว์ช่วยกันหา ฉันอยากโทรหาฌอนและเฮนรี่ แต่สุดท้ายแล้ว ก็ตัดสินใจที่จะไม่สร้างปัญหาให้พวกเขา หลังจากวางสาย ฉันเห็นแอนดรูกลับมาที่โรงพยาบาล เมื่อเขาเห็นฉัน เขาถามว่า “ช่วงนี้เธอยังพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลอีกหรือเปล่า?” “ไม่ ดูสิ ฉันเปลี่ยนชุดใหม่ไม่ใช่ชุดโรงพยาบาลแล้ว” ฉันตอบ แอนดรูก้มมองลงและจ้องมาที่ฉัน จากนั้นเขาก็ทรุดตัวลงอย่างหมดแรงบนที่นั่งตรงทางเดิน ทันใดนั้นเขาก็พูดว่า “ผู้หญิงคนนั้นกลับมาที่เมืองอู๋แล้ว” แอนดรูต้องหมายถึงผู้หญิงที่ดูเหมือนควินซี่ ฉันถามเขาว่า “นายจะกลับไปหาเธอไหม?” แอนดรูส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ ผมจะไม่กลับไปแล้ว” เขาหยุดเงียบชั่วครู่และใช้โอกาสที่หาได้ยากที่จะไว้วางใจฉันแล้วพูดออกมา “ตอนที่ผมอยู่กับเธอ ผมบอกเธออย่างชัดเจนว่าผมมองเธอเป็นสิ่งทดแทนเท่านั้น เธอเป็นเพียงคนปลอบใจ ผมสามารถให้อะไรเธอได้รวมถึงชีวิตของผม แต่ผมให้ความรักเธอไม่ได้” “เขาให้อะไรเธอก็ได้ แต่ให้ความรักเธอไม่ได้” สิ่งที่เขาพูดมันเจ็บแสบที่สุด ผู้หญิงคนนั้นก็เหมือนกับที่ฉันเคยเป็น เธอรักใครสักคนอย