บทที่ 160

ชื่อเรื่องคือ “เก้าปีของแคโรไลน์ ชอว์” ทันทีที่นึกถึงความทรงจำอันข่มฝาดเมื่อเก้าปีก่อน มือก็เริ่มขยับปากกาเขียนโดยอัตโนมัติ—— “ฉันชื่อแคโรไลน์ ชอว์ “เป็นประธานของบริษัทชอว์ คอปเปอเรชั่น “ครอบครัวของฉันชื่นชอบชีวิตในเมืองอู๋ พวกเราดำเนินธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมายและอยู่บนบันทัดฐานที่สูงลิ่วมาโดยตลอด ฉันสามารถพูดได้อย่างจริงใจเลยว่าตระกูลชอว์ทำอะไรผิดพลาดหรือใช้สื่อเป็นตัวทำร้ายผู้คนในวงการธุรกิจด้วยกันเองเลยซักครั้ง “แต่มันไม่จำเป็นจะต้องพูดถึงภูมิหลังของตระกูลฉันแล้วล่ะ “ไม่นานมานี้เรื่องส่วนตัวของฉันตกเป็นประเด็นร้อนในการโต้เถียง ซึ่งมันไม่เกี่ยวกับตระกูลชอว์ แต่โชคไม่ดีที่มันยังคงส่งผลกระทบมาถึงครอบครัวของฉัน “นั่นคือเหตุผลที่ทำไมฉันถึงอยากออกมาอธิบาย “เก้าปีก่อน พ่อกับแม่ของฉันเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเครื่องบินตก ทำให้ตระกูลชอว์เหลือเพียงแค่ฉันคนเดียว ตอนนั้นฉันอายุแค่สิบสี่ปี และเป็นเพียงแค่เด็กผู้หญิงธรรมดาที่ยังไม่รู้จักโลกภายนอกเลย “ทว่ากลับต้องเผชิญกับความเจ็บปวดที่ติดตัวจนถึงที่ทุกวันนี้ “แคโรไลน์ในตอนนั้นอ่อนไหวและเปราะบาง เธอเอาแต่ปลีกตัวออกจากผู้คนจนมาเจอกับแลนซ์ เกร