บทที่ 142

ซัมเมอร์เสียงหวาดกลัวอย่างมากเมื่อโทรเข้ามา ฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นแบบนี้มาก่อน! เธอพูดถึงแค่เด็ก เด็กอะไร! ซัมเมอร์ไม่ได้อธิบายอย่างชัดเจน และมีเสียงมากมายแทรกเข้ามาในการโทรก่อนที่จะถูกตัดสายทิ้ง ฉันโทรหาผู้ช่วยทันที และขอให้เขาติดตามหาตำแหน่งของซัมเมอร์ ผู้ช่วยของฉันได้ติดตั้งอุปกรณ์ติดตาม จีพีเอส ไว้กับโทรศัพท์ของซัมเมอร์ และของฉันในกรณีที่เกิดเหตุการณ์ในอนาคตที่ไม่เคยมีมาก่อน โชคไม่ดีที่ฉันเปลี่ยนโทรศัพท์มือถือสองสามครั้ง แต่ซัมเมอร์ยังคงใช้โทรศัพท์มือถือเครื่องเดิมดังนั้นผู้ช่วยของฉันจึงสามารถติดตามซัมเมอร์ลงได้ในช่วงเวลาสั้นๆ ผู้ช่วยของฉันและฉันรีบไปที่ปลายทางและพบว่าซัมเมอร์นอนอยู่ที่พื้น ด้านล่างของเธอมีแอ่งเลือดและแก้วกระจายอยู่ทั่วพื้น ฉันรู้สึกจุกในใจและรีบวิ่งเข้าไปทันที แล้วรีบดึงซัมเมอร์เข้ามาใกล้ตัวฉัน ซัมเมอร์ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ร่างกายของเธอยังคงอุ่นๆเมื่อสัมผัส ดวงตาของเธอยังคงจ้องมอง ร่างกายของเธอดูเหมือนว่าตายไปแล้ว ราวกับว่าเธอเจอเหตุการณ์ใกล้ตาย ฉันรู้สึกเสียใจมากเมื่อฉันกอดเธอ เธอคว้าแขนเสื้อฉันแล้วพึมพำว่า “เขาไปแล้ว เขาทิ้งฉันไปตลอดกาล” “อะไรนะ?” ฉันถามอย่