บทที่ 140

ใบหน้าของฉันถูกสาดด้วยไวน์แดงเย็น ๆ หนึ่งแก้ว ฉันหลับตาลงและพยายามทำใจให้เย็นลง ทันใดนั้น ฉันก็หัวเราะออกมาดังๆและพูดว่า “ฉันโชคร้ายมากในสองสามวันนี้ ฉันมักจะถูกล้อมรอบไปด้วยตัวหนอนชอนไชที่กำลังมองหาปัญหา มันน่าขยะแขยงจริง ๆ” ฉันลุกขึ้นยืนและคว้าชิ้นสเต็ก ฟาดลงบนใบหน้าของเธอ หน้าผากของเธอถูกเนื้อที่มีลอยส้อมเฉือนมาก่อนหน้านี้ กับเลือดของเนื้อเสต็กเริ่มไหลลงใบหน้าของเธอ เธอตะลึงจ้องมองมาที่ฉัน เธอคิดไม่ถึงว่าฉันจะทำแบบนั้นกับเธอ ฉันยื่นมือออกไปแล้วเช็ดหน้าเธอให้แห้ง “อย่าคิดว่าคุณจะทำอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ แม้ว่าฉันจะไม่ใส่ใจก็ตาม!” ฉันเตือนอย่างเย็นชา “ถ้าฉันตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับคุณ เชื่อฉันเถอะ เวนดี้ แม้แต่นายของคุณก็ไม่สามารถปกป้องคุณได้ แคโรไลน์ ชอว์ ที่คุณพูดถึง…” เธอคิดว่าฉันจะกลัวเหรอ?! ทั้งหมดที่ฉันรู้สึกคือความผิด แต่มันไม่ใช่สาเหตุหลักที่ทำให้เธอต้องมาดูถูกฉันแบบนี้ ฉันพูดเสียดสี “เธอจะไม่มีวันเอาชนะฉันได้เลย” เลือดเสต็กสีแดงสดจากหน้าผากของเวนดี้ยังคงไหลลงมาที่ใบหน้าของเธอ ฉันรู้ว่าความเกลียดชังที่เธอมีต่อฉันกำลังเพิ่มขึ้น ฉันเอาทิชชู่เช็ดไวน์แดงออกจากใบหน้า ฉั