บทที่ 139

“ไม่” เขาตอบอย่างแผ่วเบา เขาไม่ได้ถามว่าทำไมฉันถึงไอเป็นเลือด เขาแค่หลบตัวออกจากประตูห้องน้ำและปล่อยให้ฉันเดินผ่านออกไป ฉันไปนั่งบนโซฟาเพื่อทานยา คราวนี้ อาการคลื่นไส้ไม่รุนแรงเหมือนครั้งก่อน ฉันอดทน เมื่อทานยาพวกนั่นเสร็จ และหันกลับไปดู แซคคารี่ยังคงยืนอยู่ที่จุดเดิม “คุณจะกลับไปที่เมืองถงพรุ่งนี้หรือเปล่า?” ฉันถามอย่างลังเล “ฉันสามารถขับรถไปส่งคุณกลับที่นั่นได้” “ไม่ต้อง โจชัวร์จะมารับผม” แซคคารี่ปฏิเสธข้อเสนอของฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวัง เราคงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วหลังจากนี้ ฉันนอนลงบนโซฟาเพื่อพักผ่อน แซคคารี่เข้ามานั่งข้างๆฉัน ทำให้ฉันตะลึง “คุณจะไม่นอนเหรอ?” ฉันถาม “ผมไม่รู้สึกเพลีย นอกจากนี้ โจชัวร์จะมาถึงที่นี่แล้ว” เขาอธิบาย โจชัวร์จะมาที่นี่เหรอ? “งั้นฉันจะเข้าไปนอนในห้องนอนก่อนนะ” ฉันลุกขึ้นจากโซฟาเพื่อเดินเขาไปห้องนอน ทันใดนั้น แซคคารี่ร้องเรียก “แคลลี่” มองไปที่เขาอย่างสงสัย ฉันถาม “ว่าไง?” “หากคุณกำลังเจอปัญหาอะไรก็ตาม โปรดอย่าลังเลที่จะหาผม” เสียงทุ้มของแซคคารี่ทำให้ฉันสงบลง ทำให้ความกังวลของฉันน้อยลง ฉันยิ้ม “คุณจะแก้ปัญหาอะไรได้?” เขากล่าวอย่างห