บทที่ 11

ฉันอยากจะเดทกับใครสักคน ในความเป็นจริงฉันอยากเป็นคนที่ถูกรัก ฉันหมดหวังมากที่จะยอมคบกับคนที่จะต้องแกล้งทำเป็นรักฉัน เพราะฉันเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะเสียเวลาอันมีค่าไปกับสิ่งที่ไม่คู่ควร ฉันยิ้มให้เขาแล้วพูดว่า "มันไม่ใช่เรื่องของคุณ" ฉันกลับไปที่รถและเริ่มขับอีกครั้ง และสิ่งที่ทำให้ฉันประหลาดใจคือดิกสันเปิดประตูและกระโดดเข้ามาในขณะที่รถกำลังเคลื่อนตัวซึ่งเป็นอันตรายอย่างมาก ฉันเหยียบเบรกอย่างแรงและอดไม่ได้ที่จะตะโกนใส่เขาว่า "คุณเป็นบ้าเหรอ? คุณอาจจะบาดเจ็บได้นะ!" ไม่มีร่องรอยของความกลัวบนใบหน้าของเขา ฉันจ้องมองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา ฉันกำลังจะบอกให้เขาออกไปจากรถของฉันแล้วเขาก็พูดว่า "เธอยังรักฉันอยู่ไหม?" มันฟังดูเหมือนคำถาม แต่ฉันคิดว่าเขารู้คำตอบอยู่แล้ว คนอะไรหน้าด้าน! อีกสามเดือนเขาก็จะแต่งงานกับคนอื่นอยู่แล้ว แต่เขานั่งอยู่ในรถของฉันและถามว่าฉันยังรักเขาอยู่ไหม “คุณคิดว่าจะทำอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการจริงๆหรือ?” เมื่อมองย้อนกลับไป ฉันรู้ว่ามันเป็นความผิดของฉัน ฉันได้เปิดเผยตัวเองต่อหน้าเขาทำให้เขามีโอกาสโจมตีจุดอ่อนของฉัน ฉันเป็นคนที่ต้องถูกประณาม ฉันรั