บทที่ 55: เธอถูกแกล้ง

เมื่อใบหน้าของวิลเลียมสัมผัสริมฝีปากของวาเลเรีย เวลาก็หยุดนิ่งและพวกเขาก็จ้องตากัน ผ่านไปครู่หนึ่ง รอยแดงจางๆ ก็ปรากฏออกมาจากใบหน้าของวาเลเรีย เธอถอยกลับไปสองสามก้าวด้วยความเร่งรีบและหยุดนิ่ง "ฉันไม่ได้ตั้งใจ คุณหันหลังทำไม คุณทำโดยตั้งใจ ใช่ไหม? คุณหน้าด้านจริงๆ!” วิลเลียมหัวเราะ "คุณบอกผมได้ไหมว่าทำไมผมถึงไร้ยางอาย" "คุณคือ!" วาเลเรียหน้าแดงและริมฝีปากของเธอดูเหมือนจะเก็บความร้อนจากใบหน้าของเขาไว้ ช่างเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดเสียนี่กระไร หัวใจของเธอเต้นแรง นายน้อยวิลเลียมคิดว่าเธอจงใจจูบเขาหรือไม่? เธอต้องอธิบายว่า "ฉันบอกคุณได้เลยว่า ฉันไม่สนใจคุณ ฉันแค่สัมผัสคุณโดยไม่ได้ตั้งใจ อย่าคิดมาก" "คุณเผลอเอาริมฝีปากมาแตะใบหน้าผมเหรอ อธิบายเกินไปหรือเปล่า ผมจะยกโทษให้ คุณไม่ต้องอธิบายแล้ว" "เขาไม่หน้าด้านเกินไปเหรอ?" เธอคิด "ฉันแค่ทำให้ชัดเจน" วิลเลี่ยมถามช้าๆ "คุณไม่คิดว่าคำอธิบายของคุณให้ความรู้สึกว่าคุณกำลังซ่อนอะไรบางอย่างอยู่หรือ ผมรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร อย่างไรก็ตาม ผมขายตัวเองให้กับคุณ สิ่งที่คุณทำก็สมเหตุสมผลแล้วใช่ไหม" "คุณกำลังพูดเรื่องอะไร คุณขายตัวเองให้ฉันเหรอ" คำพูดของวิลเลี