บทที่ 54: คนโรคจิต

วาเลเรียรีบเข้าไปในอาคารผู้ป่วยใน ลิฟต์หยุดลงและ มาร์คัสประธานของกลุ่มบริษัทวูล์ฟ ก็เดินออกไป ได้เจอหน้ากัน วาเลเรียตกตะลึงครู่หนึ่ง มาร์คัสทักทายเธอด้วยรอยยิ้ม "สวัสดี คุณบราวน์!" "สวัสดีค่ะคุณฟิลด์!" วาเลเรียรู้สึกตัวและตอบ มาร์คัสเดินออกไปพร้อมรอยยิ้ม วาเลเรียมองที่หลังของเขาและรู้สึกแปลกๆ เล็กน้อย "ทำไมมาร์คัสถึงเป็นมิตรกับฉันจัง" "แล้วเขามาหาใครที่แผนกผู้ป่วยใน" จากนั้นเธอก็ตรงไปที่วอร์ด ในขณะที่วิลเลียมกำลังนอนอยู่บนเตียงและฉีดยาเข้าเส้นเลือดดำ เมื่อเขาเห็นวาเลเรียเข้ามา เขายิ้มและพูดว่า "คุณกลับมาแล้วเหรอ คุณดูไม่ค่อยดีเลย มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นหรือเปล่า" "คุณรู้ได้อย่างไรว่ามีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น? ตอนนี้ฉันโกรธมาก" วาเลเรียบอกวิลเลียมว่าเธอถูกเมสันรังแกในบริษัทอย่างไร แววตาอันตรายแวบผ่านดวงตาของวิลเลียม แต่ก็หายไปในพริบตา วาเลเรียไม่ได้สังเกตและพูดต่อไปอย่างโกรธเคือง "ฉันไม่ได้คาดคิดว่าเมสันจะเป็นคนแบบนี้ เขาตำหนิฉันในความผิดของเขาเอง เขายังต้องการจะไล่ฉันออกด้วยการประโคมข่าวครั้งใหญ่ เขาจับฉันเป็นคนพาลหรือเปล่า คราวนี้ฉันต้องสู้กับเขา" "อืม อย่าโกรธเลย ผมจะช่วยคุณ" ด้วยเหตุผลบาง