บทที่ 295

เมื่อ ลู เซียวเหยา เห็น กู โรล โรล กำลังเดินเข้ามาหาพวกเขา เขากระซิบบอก ทัง โรลชูว “ระวังตัวนะ” ทัง โรลชูว หันไปมองเขาก่อนจะผงกหัวตอบรับเบา ๆ ในกองถ่ายมีคนอยู่เต็มไปหมด กู โรลโรล คงไม่กล้าทำอะไรเธอตอนกลางวันแสก ๆ อย่างนี้ ด้วยความช่วยเหลือของ เสี่ยว อ้าย ทำให้ กู โรลโรล ค่อย ๆ เดินเข้าไปหา ทัง โรลชูว เธอมองสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะพูดออกมาอย่างเกินจริง “ว้าว ทัง โรลชูว เธอเป็นผู้จัดการไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงต้องลงมาทำข่าวด้วยตัวเองล่ะ?” ทัง โรลชูว สบถอยู่ในใจ กู โรลโรล วางแผนกับ ซู เทียนอ้าย เพื่อที่ให้เธอมาที่นี่แน่นอน แต่เธอยังคงแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร ทำไมเธอถึงไม่ใช้ทักษะการแสดงนี้กับงานของเธอกันนะ? บางทีเธออาจจะทำได้ดีมากซะจนได้รับรางวัลไปเลยก็ได้ “ก็ไม่มีทางเลือกนะน่ะ ใครบางคนเป็นคนสำคัญนี่นา ฉันทำได้แค่เลื่อนนัดสัมภาษณ์กับ ฉิน ยีอาน และมาที่นี่ด้วยตัวเอง” ทัง โรลชูว กล่าวด้วยดวงตายิ้ม แต่หากมีใครสักคนสังเกตดี ๆ ก็จะเห็นว่าในยิ้มของเธอมีแววเกรี้ยวกราดซ่อนอยู่ ไม่มีทางที่ กู โรลโรล จะดูไม่ออกว่าเธอถูกเยาะเย้ย ใบหน้าของเธอสลดลงทันที เธอจ้องไปยัง โรล ชูว ด้วยสายตาถมึ