บทที่ 294

“พี่สะใภ้ เหยียน ซู คนนั้นเขาชอบพี่นะ” “พรืด!” กาแฟที่เพิ่งจะเข้าปากของ ทัง โรลชูว ไปถูกพ่นออกมาอย่างรวดเร็ว เธอรีบคว้ากระทิชชู่สองสามแผ่นมาเช็ดทำความสะอาดรอยสกปรกตรงหน้า ก่อนจะเช็ดปากของเธอ แล้วจึงหันกลับไปจ้อง ลู เซียวเหยา พร้อมกับพูดไปขำไปจนน้ำตาไหล “นี่นายต้องตาบอดไปแล้วแน่ ๆ! นายต้องไปหาหมอเพื่อเช็คดวงตาของนายได้แล้วนะ!” เธอเพิ่งเคยเจอกับ เหยียน ซู ครั้งแรกก็ตอนที่เขาช่วยชีวิตเธอไว้ เขาจะมาชอบเธอได้อย่างไรกัน? เซียวเหยา นายมันช่างโกหกหน้าด้าน ๆ! “พี่สะใภ้ สายตาที่เขาใช้จ้องมองพี่มันแตกต่างออกไป ผมไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะไม่ได้ชอบพี่” ลู เซียวเหยา กระดกลิ้นพร้อมกับสั่นหัว ทัง โรลชูว ถึงกับพูดไม่ออก “ถ้าเขามองไปที่หมูด้วยสายตาเดียวกันนี้ก็หมายความว่าเขาชอบหมูอย่างนั้นสิ?” เขาช่างไม่เหมือนใครจริง ๆ จากแค่การมองดูเขาก็สามารถสรุปได้แล้วว่า เหยียน ซู ชอบเธอ?! สติของเขาช่างน่าเป็นห่วงเสียจริง! เมื่อเห็นว่าเธอยังคงไม่เชื่อเขา ลู เซียวเหยา ก็ได้แต่ยักไหล่ “ช่างเถอะ เอาเป็นว่าผมคงมองผิดไปเองแล้วกัน” ถึงแม้จะพูดออกไปเช่นนั้นแต่เขาก็จะไม่ประมาทเมื่ออยู่กับ เหยียน ซู เขาคิดว่าพี่สะใภ้ไ