บทที่ 287

“พวกเขาดูน่ารักดี เวลาที่เถียงกันแบบนั้น” มองไปยังพวกเขา ทัง โรลชูว ยิ้มออกมาเล็กน้อย เมื่อเห็นว่า ลู เซียวเหยา ไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับมา หยิน เสี่ยวเซียว พ่นลมหายใจออกมา ก่อนจะหันมาทาง โรลชูว แทนและถามออกไป “ชูว ในเมื่อเธอไม่ได้เป็นอะไร ทำไมเมื่อคืนเธอไม่ติดต่อมาหาพวกเราเลยล่ะ” “ฉันโดนวางยา แต่โชคดีที่มีคนช่วยฉันไว้ ฉันเพิ่งรู้สึกตัวเมื่อเช้านี้เอง” “บ้าเอ้ย!” เมื่อได้ยินว่าเธอโดนวางยา หยิง เสี่ยวเซียวสบถออกมาอย่างหยาบคาย “ซู เทียนอ้าย กับพรรคพวกของเธอทำเป็นแค่เรื่องสกปรกแบบนี้น่ะหรอ?” หยิง เสี่ยวเซียว โกรธควันออกหู หันมาหาพูดกับ ลู เซียวเหยา “ลู เซียวเหยา ไปหายานั่นมา ฉันจะให้พวกนั้นได้รับรู้รสชาติในสิ่งที่ตัวเองทำ” “และยานั่นต้องแรงมากเพื่อที่เธอจะได้ทรมาน” รอยยิ้มชั่วร้ายฉายอยู่ในแววตาของ ลู เซียวเหยา เมื่อเห็นใบหน้าที่เคียดแค้นของพวกเขา ทัง โรลชูว ถึงกับขนลุกซู่ด้วยความกลัวไปกับคำแนะนำของพวกเขา “ที่จริงยังมีทางอื่นที่พวกเราสามารถจัดการกับพวกนั้นได้” “ไม่ได้! เกลือก็ต้องจิ้มเกลือสิ” “ผมเห็นด้วย” ลู เซียวเหยา เลิกคิ้วขึ้น ทัง โรลชูวถอนหายใจยาว “ฉันหวังว่าในอาคตฉันจะไม่ผิดใจ