บทที่ 725

หัวใจของซาร่าที่เพิ่งจะรู้สึกโล่งอกไปกลับต้องมาตกใจเพราะเรื่องอื่นขึ้นมาอีก เธอดูเหมือนพนักงานมากขนาดนั้นเลยเหรอ? “ไม่ใช่ค่ะ เธอเป็นคู่หมั้นของคุณลุง” ฌอนอธิบาย “สวัสดีค่ะคุณป้า” ซูซี่ทักทายซาร่าเจื้อยแจ้ว “สวัสดี” ซาร่ายิ้มเจื่อน ๆ “ฌอนนิค ฉันไม่เคยรู้ว่าคุณชอบเด็ก ดูเหมือนว่าเราควรจะรีบมีของเราสักคนนึงแล้วนะคะ” “ใช่” ฌอนตอบเรียบ ๆ “อาจเป็นเพราะเด็กคนนี้เหมือนผมมากเหลือเกิน” “ไม่เป็นไรนะคะ ในอนาคตลูกของเราจะดูเหมือนคุณมากกว่านี้อีกค่ะ” ซาร่ายิ้มพลางยกมือขึ้นปิดปาก ดวงตาของซูซี่เศร้าหมอง เธอทำหน้าผิดหวังแล้วคว้าแขนเสื้อของฌอนไว้แน่น “คุณลุงฌอนขา ในอนาคตตอนที่คุณลุงมีลูกของคุณลุงเอง คุณลุงจะไม่รักซูซี่แล้วเหรอคะ?” ดวงตาสีเข้มของเธอเต็มไปด้วยความกลัวและผิดหวัง ใบหน้าของเธอซีดเซียว อีกทั้งหน้าผากของเธอก็ยังพันผ้าพันแผลเอาไว้อีกด้วย ฌอนรู้สึกบีบหัวใจ เขาพูดปลอบเธอด้วยเสียงทุ้มเบา “ไม่หรอก ถึงในอนาคตลุงจะมีลูก ลุงก็ยังรักหนูนะซูซี่” “ขอบคุณนะคะ คุณลุงฌอน” ซูซี่หอมแก้มเขา สีหน้าของซาร่าชะงักนิ่งไป ถึงซูซี่จะอายุเพียงสองขวบเท่านั้น ทว่าเธอก็รู้สึกเกลียดเด็กคนนี้โดยไม่รู้ตัว นอกจาก