บทที่ 132

รถยนต์ของฌอนเคลื่อนที่เข้ามาภายในวิลล่าอย่างช้า ๆ ในเวลาประมาณ 17:00 น. ป้าลินดารู้สึกแปลกใจมากที่เห็นว่าเขากลับบ้านก่อนเวลา ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะย้ายเข้ามาอยู่ได้เพียงไม่นาน แต่เขากลับออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่ และกลับบ้านดึกทุกวัน ยิ่งไปกว่านั้น เขามักจะรับประทานอาหารสามมื้อนอกบ้านเสมอ ราวกับว่าบ้านหลังนี้เป็นสถานที่พักผ่อนของเขาในช่วงเวลากลางคืนเท่านั้น “คุณชายฮิลล์คะ ป้า… ป้าไม่ทราบว่าคุณจะกลับมาตอนนี้ ป้าเลยไม่ได้เตรียมอาหารเย็นไว้ให้ค่ะ” “ไม่เป็นไร ป้าไม่ต้องทำหรอก” เขารู้ว่าเขากลับถึงบ้านเร็วกว่าปกติ ก็นะ เขาไม่มีสมาธิทำงานเลยหลังจากที่แคทเธอรีนออกจากออฟฟิศไป บางทีที่เขากลับจากทำงานเร็วขึ้น เพราะเขาไม่อาจหยุดคิดถึงอาหารที่เธอจะทำไว้ให้เขาได้ ทว่า เวลาล่วงเลยไปจนเกือบจะสามนาทีแล้วที่เขาก้าวเข้ามาในบ้าน แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ยังไม่ออกมาต้อนรับเขา “เธออยู่ที่ไหนครับ? ข้างนอกเหรอ?” เขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ บ้านด้วยใบหน้าบึ้งตึง ป้าลินดาดูค่อนข้างตกใจ “เธอยังไม่ลงมาข้างล่างเลย ตั้งแต่ที่เธอเข้าไปในห้องนอนของคุณน่ะค่ะ ป้าว่าเธอน่าจะกำลังนอนหลับอยู่” เขาเลิกคิ้วขึ้นด้วยความแปลกใจ ใ