บทที่ 131

“หยุดอยู่ตรงนั้น” ฌอนโยนกุญแจและเครดิตการ์ดลงบนโต๊ะ “ผมย้ายไปอยู่ที่ริเวอร์ไซด์แมนชั่นแล้ว นี่เป็นกุญแจประตูทางเข้าวิลล่า แล้วนั่นก็เป็นบัตรใบเดียวกันกับที่คุณเคยใช้จ่ายเรื่องในบ้านก่อนหน้านี้” สิ่งนี้ทำให้แคทเธอรีนรู้สึกแปลกใจ “ทำไมจู่ ๆ คุณถึงย้ายที่อยู่ล่ะคะ?” “ตอนนี้เจ้าฟัดจ์มีลูกแมวเพิ่มขึ้นมาอีกสามตัว บ้านเก่ามีพื้นที่ไม่เพียงพอสำหรับเด็ก ๆ พวกเขาต้องการสวนกว้าง ๆ ให้เด็ก ๆ ได้วิ่งเล่นอาบแดด” เขาตอบเรียบ ๆ “...” หญิงสาวพูดอะไรไม่ออก ทำไมเธอถึงไม่เกิดเป็นแมวแทนนะ? การเป็นมนุษย์มันเหนื่อยแสนเหนื่อยเกินไป เป็นแมวไม่ต้องทำอาหาร และมีความสุขกับสิทธิพิเศษในการเข้าพักในวิลล่าสุดหรูที่ได้รับการปรับปรุงก่อสร้างใหม่ “ไม่ต้องอิจฉาหรอก อยู่ข้าง ๆ ผมด้วยความซื่อสัตย์ แล้วคุณจะได้ใช้ชีวิตแบบนั้นเหมือนกัน” ริมฝีปากบางของผู้ชายคนนั้นยกขึ้นน้อย ๆ ตราบใดที่เธอเลิกยุ่งวุ่นวายกับผู้ชายคนอื่น แล้วทำตัวน่ารักเวลาอยู่ใกล้ ๆ เขา เขาสามารถให้เธอเป็นคุณนายฮิลล์ของเขาได้ตลอดไป ทั้งนี้ทั้งนั้น ถ้าเขาต้องแต่งงานใหม่อีก หลังจากที่พวกเขาหย่าขาดจากกัน นั่นเป็นเรื่องวุ่นวายสำหรับเขา “อือ” หญิงสาวบุ้ยปากน