บทที่ 5: ทันเวลา

หลังจากที่ญานี เยลส์ออกไป ชาร์ลส์ แฮงคส์ก็คลายเนคไทของเขาด้วยความหงุดหงิดและปลดกระดุมออก จากนั้นเขาก็จุดบุหรี่แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง หิมะหยุดตกแล้ว เขายังคงเงียบต่อไป ใบหน้ามืดมนของเขาสะท้อนบนหน้าต่างที่สะอาดและไร้ที่ติ เป็นไปได้อย่างไรกัน? เมื่อคืนเขาเพิ่งจะหลงเธอหัวปักหัวปำ แต่คืนนี้พอเขาได้กลิ่นฉุนของน้ำหอมของเธอ ไฟปรารถนาของเขาที่มีต่อเธอก็ดับลง เมื่อคืนไม่ใช่แบบนี้ หญิงสาวคนเมื่อคืนนี้มีกลิ่นสดชื่นและหอมหวานเหมือนน้ำนมซึ่งทำให้เขารู้สึกสบายใจ แล้วเกิดบ้าอะไรกันขึ้น? ชาร์ลส์ถูหัวแม่มือกับหว่างคิ้ว เขากำลังปวดศีรษะ อาจเพราะวันนี้เขาเหนื่อยเกินไปและเริ่มคิดอะไรไร้สาระ เขาเอาก้นบุหรี่เสียบกับที่เขี่ยบุหรี่ ไม่อยากคิดเรื่องนี้อีก แทนที่ เขากลับโทรออกแล้วพูดว่า "เตรียมตัวให้พร้อม ผมกำลังจะไปโรงพยาบาล" ... หลังจากมีอา เบลนหลับ ชินี เยลส์ก็เอาจานไปทำความสะอาด “ชินี ทำไมเธอใส่หน้ากากตลอดล่ะ” ผู้หญิงข้างเตียงถามเธอด้วยความสงสัยเมื่อเธอนำจานสะอาดกลับมา ชินี ดึงหน้ากากของเธอและหลบสายตาหล่อน “ร่างกายฉันอ่อนแอน่ะค่ะ ฉันติดเชื้อได้ง่ายถ้าอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลานาน คุณหมอเลยแนะนำให้ฉันสวมหน้ากาก” ผู้หญิงคนนั้นเข้าใจเธอแล้วพยักหน้ารับ ชินียิ้มฝืดเฝื่อนให้หล่อนและมุ่งหน้ากลับไปที่ห้องเพื่อทำความสะอาดต่อ ตระกูลเยลส์ห้ามไม่ให้เธอกับแม่ปรากฎตัวในซิตี้เอส  แต่เมืองหลวงก็เป็นสถานที่เดียวที่แม่ของเธอจะได้รับการบำบัดรักษา ดังนั้นเธอจึงได้แต่ซ่อนตัวตน ชินีเก็บจานก่อนจะรู้ตัวว่าของใช้ประจำวันหมดเสียแล้ว เธอขอให้ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ ช่วยดูแลแม่ของเธอ แล้วรีบคว้ากระเป๋าเพื่อลงไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต ซุปเปอร์มาร์เก็ตอยู่ใกล้กับโรงพยาบาลมาก ขณะที่เธอกำลังวิ่งไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต รถมาเซราติก็หยุดที่ทางเข้าของโรงพยาบาล ชายหัวล้านที่ยืนอยู่หน้าประตูรีบวิ่งไปที่รถ อย่างไรก็ตาม แชนนอน เกตส์ก็ออกมาจากรถแล้วเปิดประตูก่อนที่ชายคนนั้นจะทันทำอะไร ชาร์ลส์ แฮงคส์ก้าวลงจากรถด้วยขาเรียวยาวของเขา "ผู้อำนวยการแฮงคส์ ไม่จำเป็นที่คุณต้องมาที่นี่ด้วยตัวเองเลย ผมได้เตรียมหมอที่ดีที่สุดเพื่อรักษาเขาแล้วครับ” ชายคนนั้นยิ้มกว้างถึงใบหูราวกับเทพแห่งโชคลาภมาถึงแล้ว ชาร์ลส์ถอยหนึ่งก้าว กระชับหน้ากาบนใบหน้า ก่อนจะมองแชนนอน เกตส์อย่างมีความหมายแฝง แชนนอนเข้าใจในทันทีและก้าวเข้ามาขวางระหว่างชาร์ลส์กับชายคนนั้น กั้นทั้งสองคนออกจากกัน "ผู้จัดการวิลส์ คุณควรพูดให้น้อยลงหน่อยนะครับ" ผู้จัดการวิลส์หยุดพูดทันที ทุกคนในซิตี้เอสรู้ดีว่าเมื่อ ชาร์ลส์ แฮงคส์ ไม่ต้องการเปิดปาก แชนนอน เกตส์จะเป็นโฆษกของเขา "นำทางไป" เสียงของชาร์ลส์ดังผ่านหน้ากาก ข้างนอกอากาศหนาวจนเยือกแข็ง ผู้จัดการวิลส์กลัวจนตัวสั่น “ผู้อำนวยการแฮงคส์ เชิญครับ...” เขาพูดด้วยความกลัวและนำทางให้ชาร์ลส์ มีผู้คนคลาคล่ำในโรงพยาบาล ชาร์ลส์ แฮงคส์ ไม่ได้แจ้งผู้อำนวยการโรงพยาบาลก่อนที่จะปรากฏตัว ดังนั้นจึงไม่มีการจัดเตรียมทางเข้าพิเศษไว้ล่วงหน้าสำหรับเขา เขาสูงมากเสียจนโดดเด่นจากฝูงชน ด้วยรัศมีและความเย็นโดยกำเนิดของเขา ผู้คนรอบตัวจึงไม่กล้าเข้าใกล้เขา ลิฟต์มาถึงในไม่ช้า แม้ว่าผู้คนจะกลัวเขา แต่พวกเขาก็รีบเข้าลิฟต์ไปพร้อม ๆ กัน พวกเขาต่างก้มหน้าก้มตา เพราะลิฟต์มีจำนวนจำกัด แชนนอนและผู้จัดการวิลส์รีบเข้าขวางระหว่างชาร์ลส์กับฝูงชน ประตูลิฟต์กำลังจะปิด แต่ทันใดนั้นมันก็หยุดและแล้วเปิดออกอีกครั้ง ชินี เยลส์ หิ้วถุงใบใหญ่สองใบแล้วเบียดตัวเข้าไประหว่างฝูงชนในลิฟต์อย่างทุลักทุเล ฟู่ เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก โชคดีที่เธอได้เข้าไปในลิฟต์ ไม่อย่างนั้นเธอไม่รู้ว่าต้องรออีกนานแค่ไหนกว่าลิฟต์จะมาอีก "วันนี้โชคดีสินะ" เธอคิด แต่เธอไม่รู้แม้แต่น้อยว่ามันไม่ใช่วันที่โชคดีเลย นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของความโชคร้ายของเธอเท่านั้น