บทที่ 1278

ผู้ที่ติดตามเจเรมี่มาช่วยกันค้นหาจากทุกซอกทุกมุม และเริ่มพากันรู้สึกเห็นใจเขา “ตอนนี้มืดแล้ว เรากลับกันก่อนเถอะ” “พวกคุณกลับไปก่อน” เจเรมี่ไม่มีความตั้งใจที่จะหยุด เขาคงจะรู้สึกไม่ดีหากไม่พบร่องรอยใด ๆ ของเมเดลีนที่เคยปรากฏตัวที่นี่เลย “ค้นหาต่อไปแบบนี้ก็จะไม่ได้ความคืบหน้าอะไรหรอกนะ ทำไมเราไม่ลองติดต่อองค์กรที่เกี่ยวข้องแถวนี้แล้วให้พวกเขาช่วยเราล่ะครับ? บางทีอาจจะขอกล้องวงจรปิดจากพวกเขาแล้วค่อยมาดูกันว่าจะพอมีเบาะแสอะไรให้เราบ้างไหม?” เจเรมี่รู้สึกตัวเมื่อได้รับคำแนะนำอย่างนั้น เขากลายเป็นคนเชื่องช้าและไม่มีความคิดไปตั้งแต่เมื่อไหร่? เขาสูญเสียความสามารถในการคิดวิเคราะห์แบบนี้ไปเพราะรู้สึกกังวลเรื่องเมเดลีนมากเกินไปอย่างนั้นหรือ? เจเรมี่รีบติดต่อกับหน่วยงานท้องถิ่นทันที ไม่นานนักเขาก็ได้ภาพจากกล้องวงจรปิดทั้งหมดในบริเวณนั้น หลังจากตรวจสอบดูทั้งหมด สายตาของเจเรมี่ก็จับจ้องไปที่รถสีเงินคันหนึ่ง หากมองเพียงแค่ด้านหน้าของรถ เขาเองก็ไม่พบรถต้องสงสัยใด ๆ แต่หลังจากที่มองจากอีกมุมหนึ่งเจเรมี่ก็กำหมัดแน่นจนเห็นเส้นเลือดปูดขึ้นมาจากหลังมือ เขาสามารถเห็นได้ชัดจากที่นั่งผู้โดยสารของรถคั