บทที่ 1241

ไรอันหยิบกระเป๋าถือที่ดูเหมือนหนักแล้วเดินไปยังแม่น้ำซึ่งอยู่ติดข้างถนน พอถึงสะพานเขาก็โยนกระเป๋าลงไปทันที ใช้เวลาไม่นานกระเป๋าก็จมลงไป จากนั้นระลอกคลื่นที่กระจายไปทั่วผิวน้ำก็ค่อย ๆ สงบนิ่งอีกครั้ง ไรอันกลับมาที่รถและมองดูเมเดลีนซึ่งยังคงหลับอยู่ ก่อนจะเหยียบคันเร่งขับออกไป ขณะที่พวกเขากำลังใกล้ถึงสถานที่เป้าหมาย เมเดลีนก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้นมา เธอพิงเบาะราวกับว่ายังงัวเงียอยู่ จากนั้นก็มองไปที่ไรอันอย่างใจเย็น “ไรอัน คุณทำตั้งขนาดนี้ไปเพื่ออะไร?” เธอถามทำลายความเงียบด้วยเสียงเบาหวิว “คุณมั่นใจเสมอเลยว่าจะทำให้ฉันตกหลุมรักคุณได้ แต่ฉันไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งกับสิ่งที่คุณกำลังทำ” ไรอันจอดรถไว้ในโรงจอดรถก่อนจะพูดอย่างใจเย็น “ก็เหมือนกับผู้หญิงที่ชอบความสวยและทุกคนชอบเงิน คุณคิดว่าผู้ชายต้องการอะไรมากที่สุดล่ะ?” เขาถามในขณะที่มองเข้าไปในดวงตาของเมเดลีนด้วยความสนใจ เหมือนไรอันมีอะไรจะพูด แต่จู่ ๆ เขาก็ต้องรับโทรศัพท์เสียก่อน เมเดลีนได้ยินสำเนียงของชายคนนั้นมาทางโทรศัพท์ราง ๆ คล้ายกับสำเนียงของผู้ชายที่ชื่อโทมัส ระหว่างที่คุยโทรศัพท์ไปไรอันก็หยิบกล่องยาถอนพิษกล่องเดียวกับที่อดัมมอบให้เข