บทที่ 1177

หัวใจของเมเดลีนเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะไม่คิดว่าเจเรมี่จะตื่นขึ้นมา! เธอรีบฉีดของเหลวทั้งหมดที่มีเข้าไป แล้วดึงเข็มออกจากตัวเขาอย่างรวดเร็ว เข็มถูกซ่อนไว้ด้านหลังด้วยความลนลาน เธอพยายามครุ่นคิดหาวิธีว่าควรอธิบายทุกอย่างกับเขาอย่างไรดี เจเรมี่ค่อย ๆ ลุกขึ้นด้วยใบหน้างัวเงีย ตอนนี้เขามองมาที่เมเดลีนด้วยสีหน้ามึน ๆ งง ๆ “ทำไมคุณตื่นแล้วล่ะ ลินนี่?” “...” คนฟังรู้สึกผิดและหลบสายตา เธอสับสน ‘เจเรมี่ไม่รู้จริง ๆ เหรอ ว่าฉันฉีดยาบางอย่างให้เขา?’ เมเดลีนเดาว่าเจเรมี่คงไม่ได้สังเกตเห็น ‘ถ้าเห็น เขาคงถามว่าฉันทำอะไรไปแล้ว’ “ฉันกำลังจะไปเข้าห้องน้ำค่ะ” เมเดลีนอธิบาย “แล้วคุณล่ะคะ? ทำไมถึงตื่นแล้วล่ะ? ฉันปลุกคุณหรือเปล่าคะ?” เจเรมี่ส่ายหัวด้วยใบหน้าง่วงงุน ก่อนจะนอนลงบนเตียงแล้วพูด “ผมก็คิดว่าจะไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน” ขณะที่กำลังพูด เขาก็พลิกตัวไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อมองไปที่ด้านหลังของคนรัก เมเดลีนก็รีบเก็บเข็มและยาที่ใช้หมดแล้วทิ้งลงในถังขยะ เจเรมี่รู้สึกใจสลายเมื่อเห็นท่าทางแบบนั้นของเธอจากปลายหางตา เขาเข้าไปในห้องน้ำและมองดูรอยเจาะเล็ก ๆ บนแขนของตัวเอง แต่กลับประหลาดใจที่เ