บทที่ 170 สามปีที่ผ่านมาสอนร่างกายเธอว่าร้องขออย่างไร

“จะมีคนมาช่วยคุณใส่เสื้อผ้าและแต่งหน้าในอีกครึ่งชั่วโมงนับจากนี้” หลังจากคำพูดเหล่านั้นเขาก็ปิดประตูอย่างไร้เสียง เจนมองไปที่ประตูที่ปิดอยู่กำมือแน่น…พวกเขามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร! หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น เขาสงบสติอารมณ์ได้อย่างไร? ทำไมเขาถึงจับเธอมาในคฤหาสน์สุดหรูแบบนี้! ตอนนี้อโลร่าเป็นวิธีเดียวของเธอในการสื่อสารกับโลกภายนอก เธอนั่งอยู่ข้างหน้า หน้าต่าง จ้องมอง จากที่นี่เธอสามารถมองเห็นอสังหาริมทรัพย์ส่วนใหญ่ ประตูโลหะสองบานที่เธอยังจำได้ดีเปิดออกและเปิดทางให้รถตู้ทำงาน หน้าต่างถูกเปิดออกเพียงเล็กน้อย ดังนั้นเธอจึงได้ยินเสียงเครื่องยนต์รถดังขึ้นและดับลง หลังจากนั้นเธอก็ได้ยินพ่อบ้านชราพูดเสียงแข็งว่า “มากับฉัน” เจนนั่งอยู่หน้า หน้าต่างฟังเสียงเหล่านี้และจินตนาการถึงใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกของคุณซัมเมอร์ ทันใดนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนและวิ่งไปที่ประตูห้องนอน เธอวางมือลงบนลูกบิดประตูแล้วหมุนด้วยเสียงดัง ประตูเปิดออกและเธอก็วิ่งออกไปทันที ในขณะที่เธอวิ่งเธอตามความทรงจำของเธอเพื่อค้นหาห้องทำงานของบุคคลนั้น…เธอวิ่งไปจนสุดเพื่อค้นหาจบลงด้วยการหายใจไม่ออกเล็กน้อย ปัง! ประตูชนเข้